Nee, hij heeft geen dieren. Niet meer. Maar als hij nog wel een hond had, zou hij zich het hoofd niet breken over de vraag of hij nu het beste voer van Prins of Royal Canin voor zijn viervoeter zou kopen. „Ik zou het goedkoopste nemen.”En dat terwijl W. Hendriks, hoogleraar diervoeding aan Wageningen Universiteit, onlangs schreef dat baasjes meer aan de behoefte van hun dier zouden moeten denken en minder hun eigen voorkeuren op het dier projecteren. Zijn bevindingen stonden in een artikel over de wereld die nog te winnen is op het gebied van dierenwelzijn. Katten krijgen brokjes omdat hun eigenaar dat liever heeft, maar de dieren zelf geven de voorkeur aan blikvoer, die „stinkende smurrie.”

Ieder zijn vak, relativeert Wensing. Om dit soort specifieke zaken draait het rapport van het Forum Welzijn Gezelschapsdieren in elk geval niet. „De meeste mensen houden van hun huisdier en gaan er goed mee om. Misstanden bestaan vooral in de fokkerij. Sommigen fokken op abnormaliteit, op een korte snuit of korte pootjes. Dat geeft alleen maar klachten.”

Het forum onderscheidt in het rapport dat donderdagmorgen werd gepresenteerd duidelijk die twee groepen. Voor de eerste groep, consumenten, gelden vooral adviezen, voor de laatste streeft het forum naar regels. Identificatie en registratie van honden en katten bijvoorbeeld maken de dieren en hun houders „zichtbaar.” Voordelen zijn dat het fokbeleid beter aan te sturen is en er minder agressieve dieren en zwerf- en asieldieren zullen komen. „Wij vragen echt om een verplichting tot identificatie. De overheid moet gaan controleren op naleving van de regels, anders hebben ze geen zin. Maar het ministerie van Landbouw ziet dat nog niet zo zitten.”

Registratie zal wat kosten, erkent Wensing. „Toch denk ik dat het niet zo’n verschrikkelijke exercitie zal worden als het verplicht wordt. Twee derde van alle honden wórdt al geregistreerd.”

Voor fokkers en handelaren zijn voorschriften vast te stellen. Voor consumenten niet. Wie controleert het doorsnee konijn in de achtertuin?
„Bij huisdierhouders kun je niet veel meer doen dan ze helpen aan goede informatie. Brede voorlichting verzorgen, ook op scholen. We kunnen de consument mondiger maken. Dat is ook van belang als het gaat om grijze gebieden, zoals handel via internet, waar wij weinig invloed op kunnen uitoefenen. Je moet niet de illusie hebben dat de situatie na dit rapport op korte termijn drastisch verandert.”

Op langere termijn wel?
Stellig: „Het wordt beter. In een beschaafd land hoor je ervoor te zorgen dat er goed met dieren wordt omgegaan.”