Jaarlijks overlijden in Nederland ongeveer 1800 kinderen. Het is niet duidelijk welke risicofactoren tot het overlijden hebben geleid, of wat eventueel gedaan had kunnen worden om het te voorkomen. Naar schatting overlijden jaarlijks vijftig kinderen per jaar door kindermishandeling, maar harde cijfers zijn er niet.Het komt dus in Nederland voor dat kinderen die zijn overleden door mishandeling, verwaarlozing, of onachtzaamheid worden begraven of gecremeerd, zonder dat is onderzocht wat er is gebeurd, vertelt Arib.

Nu regelt de Wet op de Lijkbezorging dat de behandelend arts vaststelt of er sprake is van een natuurlijke dood. Bij twijfel schakelt de arts een gemeentelijke lijkschouwer in, die bij een verdachte zaak overlegt met Justitie. Maar in de praktijk geven artsen vaak een verklaring van natuurlijke dood af, terwijl zij daar zelf niet van overtuigd zijn. Uit een recent onderzoek blijkt dat een op de tien huisartsen dat wel eens heeft gedaan. Volgens Arib wordt in dat geval de overleden kinderen geen recht gedaan.

Bijna tweederde, 63 procent, van de huisartsen vindt zich zelf niet vaardig genoeg om een lijkschouw uit te voeren. Driekwart denkt onvoldoende vaardig te zijn bij het interpreteren van letsels. Ruim 80 procent heeft de afgelopen vijf jaar geen overleden kind meer geschouwd.

Huisartsen vinden het volgens Arib niet alleen moeilijk om de doodsoorzaak vast te stellen, het is ook lastig voor ze om bij twijfel een lijkschouwer in te schakelen. Hij doorbreekt daarvoor zijn medisch beroepsgeheim en zet de relatie met de ouders op het spel, terwijl misschien later uit onderzoek blijkt dat er niets aan de hand was. In dat geval zouden ouders zelfs een rechtszaak tegen hem kunnen beginnen.

Door bij wet te regelen dat bij elk overleden kind een forensisch arts een lijkschouw moet verrichten wordt dat probleem opgelost. Het is dan normaal en ouders hoeven niet het gevoel te krijgen dat ze verdacht zijn, aldus Arib.

Overigens hoeven ouders niet bang te zijn dat de lijkschouwer met een politieagent langskomt. „Hij komt alleen en hij voert ook geen obductie uit, er wordt niet in het lichaam gesneden."