Dat blijkt uit onderzoek van zes huisartsen en specialisten onder ruim 400 praktijkondersteuners die zorg verlenen aan diabetespatiënten.„Er zijn nog geen tuchtzaken geweest, maar daar kun je op wachten”, zei hoofdonderzoeker S. Houweling, huisarts in opleiding aan de Rijksuniversiteit Groningen, vanmorgen in het Radio 1 Journaal. Hij publiceerde de resultaten van zijn onderzoek in het vandaag verschenen jongste nummer van het blad Huisarts en Wetenschap.

Om de werkdruk te verlichten, schakelen huisartsen steeds vaker assistenten in die een deel van de werkzaamheden kunnen overnemen. Zo schrijven praktijkondersteuners geregeld medicijnen voor.

Een derde stelt recepten op zonder enige controle van de huisarts, aldus Houweling. De ondersteuners zijn echter niet opgeleid om medicijnen voor te schrijven. Het is volgens Houweling wachten tot het een keer misgaat.

Hij constateerde ook dat ruim de helft van de artsen hun diabetespatiënten niet meer ziet. „Zij verliezen daardoor hun ervaring op een belangrijk gebied van de zorg.”

De onderzoekers pleiten voor een aanpassing van de wetgeving. Het voorschrijven van medicijnen zou een voorbehouden handeling moeten worden, zodat er extra eisen worden gesteld. „Nu heeft niemand in de gaten wie verantwoordelijk is voor het voorschrijven van medicijnen”, aldus Houweling.

Hij noemt het zorgelijk dat ruim twee derde van de huisartsenpraktijken nieuwe medicijnen voorschrijven die niet standaard zijn. De onderzoekers vermoeden dat verpleegkundigen en doktersassistenten gevoeliger zijn voor invloed van de farmaceutische industrie via artsenbezoekers. „Zij zijn niet opgeleid om kritisch met wetenschappelijke literatuur om te gaan.”