De huisarts had dit niet mogen doen, omdat de patiënt op dat moment in een diepe coma verkeerde en er van ondraaglijk lijden geen sprake was. Een deskundige SCEN-arts, die door de huisarts bij de patiënt was geroepen, had hem de euthanasie ontraden. Ditzelfde gold voor twee bevriende artsen, die hij telefonisch raadpleegde.Het tuchtcollege oordeelde gisteren over de klacht die door de inspecteur voor de gezondheidszorg was ingediend. Het college is het met de inspecteur eens dat de huisarts heeft gehandeld in de volle overtuiging het beste voor zijn patiënt te doen.

Toch had de huisarts kunnen weten dat vraagstukken rond euthanasie van het grootste maatschappelijke belang zijn en dat hij daar met de grootst mogelijke zorgvuldigheid mee diende om te gaan. Zeker nu de huisarts onervaren was op dit gebied, had hij het advies van de SCEN-arts, die wel deskundig was, niet in de wind mogen slaan. Het was namelijk de tweede euthanasie in de praktijk van de huisarts.

De huisarts voerde indertijd aan dat de patiënt zijn kinderen zijn aftakeling en ontluistering had willen besparen en mede daarom om euthanasie had gevraagd. Dat er bij die kinderen ontreddering en chaos ontstond, had niet van invloed mogen zijn. Zijn voornaamste zorg lag bij een zorgvuldige begeleiding van zijn patiënt, aldus het college. „Het lijkt erop dat hij de regie is kwijtgeraakt en onvoldoende heeft ingespeeld in de door de coma veranderde situatie”, aldus de uitspraak.