Smidt wijst dit ’eigen daklozen eerst’–beleid af. Haar hoop is gevestigd op een wijziging van de nieuwe welzijnswet WMO die de landelijke toegankelijkheid van opvangcentra voor iedereen moet garanderen. Dat moet juist voorkomen dat mensen tussen gemeenten heen en weer worden geschoven. Ook moet de wijziging bijvoorbeeld verslaafden of slachtoffers van vrouwenmishandeling de gelegenheid geven buiten hun oude milieu op te krabbelen.Dinsdag stemt de Tweede Kamer over dat voorstel van GroenLinks. Diezelfde dag presenteren Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag hun nieuwe plannen, waarvoor zij toestemming hebben gekregen van het kabinet. Zij willen in zeven jaar tijd de 10.000 dak– en thuislozen en de ongeveer 11.800 mensen die dat dreigen te worden, onder de arm nemen en persoonlijke oplossingen bieden die leiden tot wonen, zorg, een inkomen en een dagbesteding.

Ook moet de overlast en de criminaliteit met 25 procent gedaald zijn. Om te voorkomen dat dak– en thuislozen uit andere delen van Nederland of het buitenland hierop af komen, mogen de gemeenten de toegankelijkheid van die gerichte hulp aan die ’buitenstaanders’ beperken.

In Rotterdam geldt al sinds 1 januari een pasjessysteem voor mensen die gebruik willen maken van de opvang. De Rotterdamse wethouder Van den Anker kondigde eind vorig jaar in het vakblad Proces aan dat hulpzoekenden die niet uit Rotterdam komen, voortaan uit de stad worden gezet.

Een woordvoerder van staatssecretaris Ross (Volksgezondheid) zei in een reactie dat gemeenten hoe dan ook een voor iedereen toegankelijke zogenoemde 24–uurs opvang moeten hebben. Maar volgens Smidt is die er alleen voor noodsituaties en mogen mensen daar niet langer dan een paar dagen blijven.