Dat heeft hoofdredacteur Thomas Schiller van het persbureau maandag verklaard.

EPD neemt daarmee afscheid van de mythe dat het persbureau in 1937 om politieke redenen zijn werkzaamheden moest beëindigen. Uit archiefonderzoek is gebleken dat EPD nog tot 1939 aan de dagbladen en tot 1941 aan de kerkelijke pers berichten heeft geleverd. De reden voor de tijdelijke stopzetting van de berichtgeving tijdens de Tweede Wereldoorlog was niet de vermeende kritiek van EPD op het nazi-regime maar de heersende papierschaarste.

Bron van de verzetsmythe is de voormalige, in 1977 overleden EPD-hoofdredacteur Focko Lüpsen. De Britse bezettingsmacht verleende hem in 1947 op basis van zijn verhalen over de verzetsrol van EPD en die van hemzelf vergunningen voor diverse protestantse publicaties. Uit de archieven en uit gesprekken met tijdgenoten blijkt echter niet dat EPD en Lüpsen een bijdrage aan de ondergrondse pers hebben geleverd. Een en ander kwam aan het licht bij de voorbereiding van een boek over de geschiedenis van EPD, waar de vorige hoofdredacteur dr. Hans Hafenbrack aan werkt.

EPD, opgericht in 1910, is het oudste persbureau in Duitsland. Het heeft ongeveer tachtig redacteuren in dienst. De centrale redactie is gevestigd in Frankfurt am Main.

Voorzitter Manfred Kock van de Evangelische Kerk in Duitsland, de grootste protestantse kerk van het land, is blij dat EPD nu open met „de schaduwzijde van zijn verleden” omgaat. De „geschiedvervalsing” is volgens hem niet volledig te wijten aan enkelingen die de waarheid hebben verzwegen. „Velen in de Evangelische Kerk hebben het Hitler-regime gesteund of zich eenvoudig aangepast.”