Süddeutsche Zeitung Volgens de Süddeutsche Zeitung is Europa beter af zonder de Britten. Blair verschilt in feite niet van zijn verre voorganger Margaret Thatcher. Ook zij stelde zich op het standpunt dat het Verenigd Koninkrijk niet Europeser zal worden en dat de EU zich naar de Britse wensen moet richten.
„Nu ervaren de continentale Europeanen op een harde manier wat Tony Blair vier jaar geleden bedoelde met de zinsnede, dat Groot-Brittannië leiderschap moet tonen, waardoor we Europa op onze eigen wijze kunnen veranderen. Dat was geen belofte om Europa mede gestalte te geven, zoals velen, in de toen heersende Europese euforie, geloofden. Het was een dreigement. Het eiland zal niet Europeser worden, maar Europa moet zich naar zijn wensen vormen.

Dat mag verstandig zijn, maar het kan niet goed gaan. Zo bouw je geen gemeenschap op, zo vernietig je haar. Zelfs nu het Britse voorzitterschap met een akkoord over de financiën een relatief goed einde kent, blijft er toch een zware beschadiging van de Europese geest over. (…)

Dat Tony Blair de eerste Britse premier zou zijn die zijn land niet alleen met Europa vertrouwd maakt, maar ook daadwerkelijk Europa binnenloodst, is een illusie gebleken. Hij onderscheidt zich alleen maar in stijl van zijn voorganger Margaret Thatcher, die al zwaaiend met haar handtasje haar geld terugvorderde.”

The Daily Telegraph

Het Britse dagblad The Daily Telegraph heeft eveneens geen goed woord over voor het optreden van Blair op de EU-top in Brussel. In tegenstelling tot de Süddeutsche Zeitung verwijt de krant de premier echter dat hij het Britse volk heeft verraden door het weggeven van de korting op de EU-bijdrage die het Verenigde Koninkrijk geniet.

„Groot-Brittannië, dat bijna de gehele periode van zijn lidmaatschap een van de slechts twee landen is geweest die een nettobetaler aan de EU zijn, had zijn jaarlijkse bijdrage van 12 miljard pond in de zak kunnen houden, en zou die besparing bijvoorbeeld hebben kunnen gebruiken om voor ons allen de gemeentelijke belastingen met twee derde omlaag te brengen.

Waarom was Blair dan toch zo vastbesloten om tot een vergelijk te komen? Waarom kwam hij terug op zijn eerdere standpunt dat de korting alleen omlaag kon als er een evenredige ontmanteling van de landbouwsubsidies tegenover stond? Omdat zijn Europabeleid nooit echt op een afweging van de Britse nationale belangen is gebaseerd geweest.

Voor hem betekent pro-EU zijn een moderne internationalist zijn, en niet specifieke doelstellingen voor zijn land realiseren. Dat is natuurlijk de slechtst denkbare uitgangspositie om aan onderhandelingen te beginnen.”
The Australian

Dat de rellen van de afgelopen week in Australië zo uit de hand konden lopen, komt door de manier waarop kinderen op school met de Australische cultuur vertrouwd worden gemaakt, aldus The Australian. Volgens de krant krijgen scholieren nauwelijks een besef van maatschappelijke verantwoordelijkheid mee.
„Veel van wat er op het gebied van geschiedenis en politiek wordt onderwezen, richt zich op de rechten van het individu. In plaats van het accent op verantwoordelijkheid te leggen en trouw te blijven aan wat we gemeenschappelijk hebben, krijgen individuen de vrijheid om zelf uit te maken hoe zij wensen te handelen.

Door de Australische maatschappij als sociaal onrechtvaardig en verdeeld te definiëren, loop je het gevaar een slachtoffermentaliteit te creëren.

Voelden vorige generaties zich nog deel van een bredere gemeenschap en geloofden zij dat hard werken wordt beloond, de huidige generatie heeft alleen maar oog voor ongelijkheid en hun recht om gesteund te worden.”

The New York Times

De New York Times buigt zich over het plan van de Amerikaanse regering om 1,5 miljard dollar te steken in de aanleg van betere waterkeringen voor New Orleans. Als het daarbij blijft, is dat volstrekt onvoldoende, meent de krant.

„Als een eerste stap is het verzoek van het Witte Huis goed. Maar als dit het hele plan is om New Orleans te beschermen, is dat absoluut ontoereikend. Het kan misschien beschermen tegen een orkaan van de omvang van Katrina, maar waarschijnlijk niet tegen een krachtiger storm. (…)

We kunnen deze nieuwe toezegging met warmte begroeten, maar ons nog steeds in opperste verbazing afvragen waarom de stad en de staat moesten bedelen en zo lang moesten wachten op een bedrag dat als een afronding in de federale begroting kan worden aangemerkt.

Dit is een goed begin. Maar meer dan 100 dagen nadat orkaan Katrina de Golfkust trof, hadden we allang verder dan een goed begin moeten zijn.”