Het dier is zondag gevonden door een medewerker van de zeehondencrèche Pieterburen en overgebracht naar het opvangcentrum. Na onderzoek bleek woensdag dat het gaat om het virus dat sinds mei dit jaar slachtoffers heeft gemaakt onder de zeehonden in de Deense en de Zweedse wateren. Omdat zeehonden 150 kilometer op een dag kunnen zwemmen, was al verwacht dat het virus ook in de Waddenzee zou opduiken.

Met dierenartsen uit de gemeenten rond de Waddenzee en de Nederlandse kust zijn afspraken gemaakt over wat te doen als er een zieke zeehond aanspoelt. Ze zullen per dier bekijken of het een goede kans heeft om te overleven. Kansrijke beesten gaan naar de opvangcentra Pieterburen en Ecomare. De rest krijgt een spuitje. Gemeenten zullen aangespoelde dode zeehonden van de stranden halen.

Hoewel het virus nu in de Waddenzee is aangetroffen, is er nog geen sprake van een epidemie. Als het virus wel om zich heen gaat grijpen, kan dit de helft van de ongeveer 5000 exemplaren tellende zeehondenpopulatie in de Waddenzee het leven kosten. Het virus kan niet worden tegengehouden en vaccinatie is onmogelijk, maakte staatssecretaris Faber (Natuur) eerder bekend.

Het ministerie adviseert mensen dringend uit de buurt van een zieke of dode zeehond te blijven en hun honden aangelijnd te houden. Mensen kunnen het virus niet krijgen, maar honden wel, zeker als ze niet ingeënt zijn.

Zeehonden die besmet raken, krijgen last van hun longen en gaan hoesten, waardoor ze het virus verspreiden. Hun weerstand vermindert, met als gevolg dat ze vatbaar worden voor andere ziektes. Sommige van deze ziektekiemen kunnen ook op mensen overslaan.

In 1988 brak het virus al eens uit in de Waddenzee. Dat kostte toen 60 procent van de zeehondenpopulatie -die toen veel kleiner was- het leven. Het virus is nu opgedoken in Denemarken en vervolgens bij de zeehonden op de Duitse Wadden terechtgekomen.