Bos sprak maandag op een symposium van de Vereniging van Geestelijke Verzorgers in Zorginstellingen (VGVZ) in Amersfoort. In zijn bijdrage benadrukte hij de vanzelfsprekendheid van geestelijke verzorging als deel van de zorg. „Geestelijke verzorging hoort thuis in het standaardpakket als integraal deel van het zorgaanbod van een zorginstelling en moet dus niet worden gezien als een extra product, óók niet als de zorg extramuraal wordt geboden. In een tijd waarin de zorg achterop is geraakt, moeten we de zegeningen tellen en de goede dingen benadrukken: een van die goede dingen is de geestelijke verzorging. Het is winst dat de beroepsvereniging in haar nieuwe beroepsstandaard inzichtelijk maakt welke deskundigheid het eigene is van de geestelijke verzorging.”

Daarmee verwees Bos naar een nieuwe beroepsstandaard die door de algemene ledenvergadering werd aangenomen. Sinds de oprichting van de VGVZ in 1971 heeft de geestelijke verzorging een ontwikkeling doorgemaakt. Van een ambtelijke presentatie vanwege de kerken is zij nu binnen de zorg geïntegreerd. Bos stelde dat hierbij de begeleiding en de hulpverlening centraal staat aan mensen „bij de zingeving aan hun bestaan vanuit en op basis van een geloofs- en levensovertuiging.”

Prof. dr. J. Brouwer, hoogleraar geestelijke verzorging aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken (ThUK) in Kampen, constateerde maandag dat na dertig jaar de geestelijke verzorging een eigen professie is geworden. De integratie in de gezondheidszorg, binnen de wetgeving en de verworven plaats aan diverse universiteiten noemde hij een felicitatie waard. De VGVZ moet volgens hem wel waken over het ambtelijke karakter van haar leden in plaats van zich alleen op de levensbeschouwelijke tradities te richten.

De VGVZ heeft momenteel 770 leden, die werkzaam zijn in alle sectoren van de gezondheidszorg en werken vanuit een protestantse, rooms-katholieke, humanistische, Joodse, islamitische of hindoeachtergrond.