„Rotterdam belemmert hulp aan daklozen”
ROTTERDAM - Het veiligheidsbeleid van de gemeente Rotterdam maakt hulpverlening aan dak- en thuislozen onmogelijk. Dat stellen twaalf christelijke hulpverleningsinstanties, verenigd in het Interkerkelijk Beraad Verslaving Rotterdam
(IBVR), in een open brief aan het Rotterdamse college. Met name het samenscholingsverbod dat de gemeente hanteert, zet de verhoudingen tussen beide partijen soms op scherp. M. J. Tanis van stichting Ontmoeting, een van de ondertekenaars van de brief, meent dat het probleem de laatste jaren langzaam is ontstaan.
„Van collega-instelling Inner City, die veel straatwerk in probleemwijken doet, hoor ik vaak dat hulpverleners meermalen per avond worden weggestuurd door de politie.” Ook de dak- en thuislozen zelf klagen veel over het beleid om de veiligheid in de stad te vergroten, zegt het hoofd van het Rotterdamse dienstencentrum. „Mensen staan hier of bij de Pauluskerk soms voor de deur te wachten. Om negen uur ’s morgens gaat de dagopvang open en er zijn bezoekers die een uur van tevoren hier al zijn. Zijn dat er een paar, dan worden ze weggestuurd of krijgen ze een boete.”
Tanis liep in het verleden zelf geregeld tegen het probleem aan op de onlangs gesloten Keileweg. Vooral tijdens straatacties, wanneer er brood en soep werd uitgedeeld, werden vaak forse discussies gevoerd. Uiteindelijk tot op het hoogste niveau, vertelt hij. „Er werd dan letterlijk gezegd: hoe meer hulpverleners hier komen, hoe langer je het probleem in stand houdt.”
Het toont volgens Tanis aan dat gemeente en hulpverleners een verschillende visie hebben op de problematiek van dak- en thuislozen.
Volgens Tanis wil de gemeente Rotterdam toe naar een beleid waarin geen plaats meer is voor mensen van buiten de regio en voor de zwakste groepen. „De gemeente heeft zeker wel oog voor dak- en thuislozen, maar juist voor de meest kwetsbare groepen is straks geen ruimte meer.” Tanis doelt vooral op de zogenaamde ongedocumenteerden: illegalen, vluchtelingen en uitgeprocedeerde asielzoekers. „Deze groepen zullen er altijd zijn, hun problemen zijn vaak erg complex en het is onze Bijbelse opdracht ook hen te helpen”, stelt Tanis.
Het IBVR ziet twee conflicterende ontwikkelingen. Enerzijds wil de overheid meer verantwoordelijkheden bij de burger leggen, maar anderzijds worden de initiatieven bemoeilijkt. Tanis heeft, gezien het strenge veiligheidsbeleid van Rotterdam, weinig hoopt dat beide partijen eruit gaan komen. „Ik hoop wel dat de gemeente ons in de toekomst de ruimte blijft bieden om ook de meest kwetsbaren te helpen.”
Wethouder M. van den Anker (Veiligheid en Volksgezondheid) heeft toegezegd binnenkort inhoudelijk op de brief te reageren. Volgens haar woordvoerder staat echter vast dat het Rotterdamse veiligheidsbeleid zijn nut heeft bewezen.