Na drie dagen vergaderen werden de bewindspersonen uit de 25 lidstaten het in Brussel eens over een korting van 20 procent in 2006, oplopend tot 25 procent in 2007, 30 procent in 2008 en uiteindelijk 36 procent in 2009. De bedoeling is dat door deze aanpak de productie daalt. Dat zal een einde maken aan het dumpen van de overschotten op de mondiale markt. De Wereldhandelsorganisatie (WTO) heeft in april de Unie veroordeeld voor die praktijk.De betrokken akkerbouwers krijgen tot en met 2015 een tegemoetkoming van 64,2 procent voor het inkomensverlies dat voortvloeit uit de maatregelen. In landen die meer dan de helft van hun productie kwijtraken, bedraagt de vergoeding in de eerste vijf jaar zelfs de volle honderd procent. Deze laatste toezegging deed Europees commissaris Fischer Boel om voldoende steun te verwerven voor haar pakket. Griekenland, Litouwen en Polen hebben zich tegen de definitieve voorstellen gekeerd.

Minister Veerman erkent dat het besluit een „bittere pil” is voor de bietenbedrijven, maar verwacht dat de teelt in grote delen van Nederland rendabel zal blijven en benadrukt verder dat er nu tien jaar lang zekerheid bestaat over het beleid. De bewindsman vindt de hoogte van de betaling voor de inkomstenderving altijd nog fors. „Een compensatie van meer dan 60 procent hebben we niet eerder meegemaakt bij een hervorming binnen de landbouw”, verklaarde hij.

Voorzitter A. Maarsingh van de LTO-vakgroep Akkerbouw is echter boos. Hij verwijt het kabinet dat het „voluit” voor vrijmaking van de sector heeft gepleit en zich daarmee te gemakkelijk bij de plannen heeft neergelegd. Daardoor kunnen de Nederlandse boeren rekenen op hooguit 64,2 procent en hun collega’s in bijvoorbeeld Spanje, Italië en Finland op 100 procent. „Wij krijgen geen cadeaus, terwijl de felste tegenstanders omgekocht worden”, aldus Maarsingh.

Hij wijst er verder op dat de Britten een privilege behouden doordat zij drie maanden per jaar het monopolie bezitten op de raffinage van rietsuiker. „Als je wilt liberaliseren, moet je dat ook opgeven”, meent Maarsingh. Veerman heeft in Brussel tevergeefs gepoogd in de bestaande situatie op dit punt verandering te brengen.

Platform Toekomst Suikermarkt noemt het akkoord onredelijk. De consument zal waarschijnlijk weinig of niets merken van de prijsdaling voor de boeren. Veerman daarover: „Vermoedelijk probeert de industrie haar marge te vergroten. Toen de Europese graanprijs naar beneden ging, is het brood ook niet goedkoper geworden.”

voetnoot (u17(Zie ook pag. 13: ”Suikerbesluit zo klaar als een klontje”.