Ongeloof
Hier wordt Lots huisvrouw tot een voorbeeld gesteld. Daarvan lezen we de geschiedenis in Genesis 19. De Heere was met de twee engelen gekomen aan het huis van Abraham en had de belofte gedaan dat in de tijd van een jaar Sara hem een zoon zou baren. Daarna voorzegde Hij het vonnis over het verderf van Sodom en hield Abraham een pleidooi voor het behoud van de rechtvaardigen die er gevonden mochten worden.
Daarna is Lot met zijn vrouw en twee dochters als met haast uit Sodom verdreven. De Heere gaf hun een bevel: „Behoudt u om uws levens wil en zie niet achterom.” Dat bevel was de vrouw van Lot ongehoorzaam en ze werd een zoutpilaar. Deze straf overkwam haar vanwege haar zonden.Jezus stelde deze straf ten voorbeeld voor als wij vasthouden aan de wereld, in zorgeloosheid en ongehoorzaamheid aan God. Want God had tegen haar gezegd: „Gij zult niet omzien.” Zij zag toch om. Ze erkende in dit opzicht Gods soevereiniteit niet, die macht heeft de mens aan een zaak te binden hoewel ze in onze ogen klein schijnt.
Ook was ze in dit opzicht nieuwsgierig hoe God deze stad zou verderven. Ze twijfelde misschien of het wel gebeuren zou. Wat is er verschrikkelijker dan God niet te geloven? Is dat niet hetzelfde als God tot een leugenaar maken? Of had ze soms medelijden met haar schoonzonen die in het verderf om zouden komen? Haar hart lag in Sodom. Ze had de hand wel aan de ploeg geslagen, nochtans zag ze achterom.
John Flavel (”De goede weg tot heil en vrede”, 1713)
