Hoewel het wereldwijde communicatienetwerk zijn oorsprong vindt in het ministerie van Defensie van de Verenigde Staten, is het tegenwoordig onmisbaar voor economieën en consumenten over de gehele wereld. Daarom willen sommigen, onder andere de Europese Unie, dat de controle over het wereldwijde web wordt overgedragen aan een internationale instelling.Vanwege dit heikele punt zal een top van de Verenigde Naties volgende week in Tunesië over het wereldwijde gebruik van informatietechnologie waarschijnlijk verzanden in een loopgravengevecht tussen de VS en, grofweg, de rest van de wereld.

Washington houdt toezicht op de quasi-onafhankelijke Internetcorporatie voor Toegewezen Namen en Nummers (ICANN) en heeft het laatste woord over alle beslissingen die dit orgaan neemt. De ICANN beheert de masterdirectories van internet, die door bijvoorbeeld e-mailprogramma’s en webbrowsers gebruikt worden om andere computers te vinden.

Hiermee beheert de ICANN ook de internetdomeinnamen en (dus) ook extensies als .com en bijvoorbeeld .org. Nationale domeinnamen als .nl voor Nederland en .cn voor China zijn ook geenszins in handen van nationale overheden, maar van de ICANN, waarover de Amerikaanse regering zeggenschap heeft.

Omdat de westerse landen de meeste adressen in gebruik hebben die computers nodig hebben om verbinding met internet te maken, trekken met name arme landen aan het kortste eind. Zij moeten het simpelweg doen met een beperkte voorraad.

Een ander probleem dat de huidige situatie met zich meebrengt is dat de vrijheid van meningsuiting in het geding kan komen als één enkele regering het voor het zeggen heeft over de masterdirectories. Voor veel landen is het de vraag waarom over het nationale gedeelte van internet de controle uit handen moet worden gegeven als nationale overheden de publieke diensten verlenen.