Diverse mensen hielden toespraken, waaronder familieleden en vrienden van de slachtoffers. Ook bekenden uit de politiek kwamen aan het woord. De herdenking begon met een minuut stilte.Emotioneel vertelden nabestaanden daarna over hun verlies. „Mijn hart is gebroken", zei een vrouw in tranen. „Ik blijf voor altijd van je houden." Haar man kwam om bij de brand. Zijn werkgever vertelde aan de aanwezigen dat de man wel op tijd werd bevrijd maar omkwam doordat hij anderen wilde redden. „Hij smeekte de bewakers om de sleutels zodat hij anderen kon bevrijden. Maar dat heeft hij met de dood moeten bekopen."

Ook families van gedetineerden die het drama hebben overleefd, pakten de microfoon. „Er is een hele hoge prijs betaald, maar laat het niet voor niets zijn geweest", sprak een schoonmoeder. „Laten we voor de slachtoffers opkomen en er voor zorgen dat er dingen veranderen." Advocaat R. Denz zei daarna: „Onze cliënten zijn mensen met een gezicht en een persoonlijke achtergrond." Volgens hem zitten de mensen onterecht in detentie. „En dan gebeurd ook nog dit."

De toespraken werden afgewisseld met muziek. I. bakker van de Raad van Kerken stak kaarsen aan. „Wat moeten de mensen in angst hebben gezeten", zei ze. „Machteloos tegenover de vuurzee." M. Rabbae van de organisatie: „Mensen uit alle delen van de wereld zijn naar Nederland gekomen voor een menswaardig leven. Hun dromen zijn letterlijk in rook opgegaan."

Groenlinks Tweede Kamerlid M. Vos zei zich af te vragen hoe dit drama kon gebeuren in Nederland. „De onderste steen moet boven komen. Dat is nodig voor het recht van de slachtoffers."