Cruijff beklaagde zich er in de krant over dat zijn stichting 8 procent belasting moet betalen over de sportveldjes die zij aanlegt. Een week daarna besliste Wijn dat goede doelen geen schenkingsrecht meer verschuldigd zijn. „Ere wie ere toekomt”, stelde een woordvoerder van Wijn. „Cruijff heeft de discussie losgemaakt.”De staatssecretaris gaf toe dat diens kritiek een rol heeft gespeeld bij zijn besluit. „Maar”, zei hij er direct bij, „zijn invloed is wel beperkt. Als Cruijff voorstelt de aftrek van hypotheekrente af te schaffen, zal ik daar niet meteen op ingaan.” CDA-Kamerlid De Haan is er zeker van dat Wijns besluit „ook zonder de hulp van de heer Cruijff” zou zijn gevallen.

Ter geruststelling van iedereen die bang is dat voetballers voortaan de politieke besluitvorming bepalen, kan de naturalisatie van Feyenoorder Kalou worden aangehaald. Cruijff en bondscoach Van Basten pleitten er onlangs voor Kalou snel Nederlander te maken, omdat hij „een verrijking is voor het Nederlandse voetbal.” Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken reageerde kort maar krachtig: „Ik ken geen verdere waarde toe aan meningen van anderen dan de door mij beleidsmatig geraadpleegde vakministers.”

Europa

Het kabinet is „zeer teleurgesteld” over de uitslag van het referendum over de Europese grondwet was, zei premier Balkenende op 1 juni. De kiezers hadden volgens hem „een duidelijk, niet mis te verstaan signaal” afgegeven: niet méér, maar juist mínder Europa. Hij voegde daar direct aan toe dat het kabinet de uitkomst „voluit respecteert.”

Ongetwijfeld tot stomme verbazing van de premier, die er normaal gesproken van uit mag gaan dat het kabinet met één mond spreekt, pleitte minister Brinkhorst van Economische Zaken in de Staatscourant van vorige week dinsdag juist voor méér Europa. De directe bemoeienis van Brussel met de lidstaten moet eerder groter worden dan kleiner, betoogt de D66-bewindsman. „Wij hebben juist behoefte aan meer rechtstreeks werkende regels uit Europa in plaats van minder.” Europese wetten die boven nationale wetgeving gaan, verdienen volgens hem de voorkeur boven kaderrichtlijnen. Daarbij hebben de lidstaten veel ruimte om Europese regels naar eigen inzicht in wetten te vertalen.

Premier Balkenende zal de moed inmiddels wel in zijn schoenen zinken. Eerst moest hij D66-minister Pechtold al herhaaldelijk tot de orde roepen, nu lapt ook diens partijgenoot Brinkhorst de regels aan zijn laars. Eigenlijk had hij het vooraf al kunnen weten: D66 is immers de partij die de staatsrechtelijke regels wil veranderen? De D66-bewindslieden zijn daar alvast mee begonnen.

KdG

Excuses

Grootste onruststoker op het Binnenhof is op dit moment zonder twijfel minister Pechtold van Bestuurlijke Vernieuwing. Vorige week trok hij weer veel bekijks met zijn uitspraken in het blad van de SGP-jongeren, Ons Contact. Premier Balkenende overdrijft de terreurdreiging, kakelde nieuwkomer Pechtold.

Zijn uitlatingen kwamen naar buiten op een uiterst ongelukkig moment. Het hele Binnenhof was vanwege een wel degelijk reële terreurdreiging geheel afgesloten geweest en zeven aan de Hofstadgroep gelieerde personen waren opgepakt.

En zoals vaak gebeurt, krijgt de boodschapper dan de schuld. De SGP-jongeren hadden het interview een maand later naar buiten gebracht dan zij aanvankelijk hadden gezegd, klaagde een voorlichter van Pechtold. De jongeren mochten hun excuses wel eens aanbieden.

Wat zij nu net níet van plan waren. Terecht oordeelden zij dat zij niet debet zijn aan de enigszins veranderde context. Wat men op het ministerie uiteindelijk ook wel inzag, zodat even later uit de mond van een andere voorlichter te beluisteren viel dat de vraag om excuses niet zo bedoeld was als de jongeren hem hadden opgevat. Kortom: excuses voor de vraag om excuses.

Glazen wand

Dat de uitlatingen van Pechtold wat wereldvreemd zijn, blijkt nog uit een ander bericht van vorige week. Kamervoorzitter Weisglas heeft, na advies te hebben ingewonnen bij de AIVD, besloten dat er vooralsnog geen glazen wand komt tussen de publieke tribune en de vergaderzaal van de Tweede Kamer. Die maatregels is disproportioneel, oordeelt Weisglas.

Zijn conclusie is plezierig voor journalisten en burgers. Het bijwonen en beluisteren van debatten zou van achter een glazen wand toch een ander, minder echt karakter hebben gekregen. Na alle extra veiligheidsmaatregelen die de laatste jaren in het Kamergebouw al genomen zijn, wordt op dit moment de openheid van de Nederlandse democratie gelukkig niet verder aangetast.

Maar het is wél opmerkelijk dat over dit soort ingrepen tegenwoordig blijkbaar gesproken moet worden. Aanleiding voor de discussie was een verwarde man die in april van de publieke tribune sprong en daarbij veel tumult veroorzaakte. Een gebeurtenis die tien jaar geleden, toen de Twin Towers nog overeind stonden en Fortuyn en Van Gogh nog leefden, nog gemakkelijk als een incident kon worden gezien, maar die in het huidige klimaat, waarin bedreigingen aan het adres van politici en gezagsdragers aan de orde van de dag zijn, een heel andere lading kreeg.

Daarom mag duidelijk zijn dat het besluit van Weisglas slechts geldt zolang het duurt. Want het moet in Nederland niet gekker worden met verbale en fysieke agressie. Anders gaat er toch een keer zo’n glazen wand komen.

AdJ