„Ik moet afgaan op het persbericht zoals de classis Zwolle dat heeft verspreid”, aldus de christelijke gereformeerde predikant, die in het blad Bewaar het Pand een zeer kritische bespreking gaf van dr. Loonstra’s boekje. „En dan zeg ik: Ik ben allereerst dankbaar voor dit besluit. Daarin ben ik het met de classis eens, die dat in het persbericht ook zegt. Maar waar ik toch wel heel benieuwd naar ben, is wat nu het motief van dr. Loonstra is geweest om zijn boekje terug te trekken. De classis acht het niet op zijn weg om daar nadere mededelingen over te doen, maar: gaat het dr. Loonstra uiteindelijk alleen om rust in de kerken?”„Wat ik hoop”, zegt ds. Kieviet, „is dat dr. Loonstra heeft ingezien dat de manier waarop hij in ”Hij heeft een vriend” de Schrift uitlegt, groot onrecht doet aan die Schrift en aan de gereformeerde belijdenis. Dat hij zich op dit punt, om het zo te zeggen, heeft bekeerd. En dat hij daarom op zijn opvattingen terugkomt. Oók met het oog op de kerken, ook met het oog op al die homofielen die zich door zijn boekje in de rug aangevallen voelen, en hun ouders.”

„Ik hoop van harte dat dít het geval is”, zegt de Rotterdamse predikant. „Dan zou ik echt blij zijn, onverdeeld blij zijn.”

Wat verwacht hij in dit opzicht van de generale synode, als die zich straks mogelijk over het onderwerp homofilie gaat buigen? „Ik zou wel erg op de zaken vooruitlopen als ik daar nu al iets over zou zeggen. Maar, eigenlijk verwacht ik niet anders dan dat onze breedste kerkelijke vergadering zal blijven bij wat in 1986 is uitgesproken, namelijk dat de Schrift geen enkele ruimte biedt voor de homoseksuele praktijk.”

„Ik had het besluit van de classis Zwolle nog niet vernomen”, zegt dr. D. Visser uit Broeksterwoude desgevraagd. Hij maakte deel uit van de leescommissie die dr. Loonstra’s publicatie begeleidde en schreef na het verschijnen ervan enkele artikelen in het Christelijke Gereformeerde Kerkblad voor het Noorden. „Maar mijn eerste reactie is toch wel dat dr. Loonstra een verstandig besluit heeft genomen, een wijze stap heeft gezet. Ik kan me overigens niet herinneren dat dit in de geschiedenis van ons kerkverband ooit eerder is voorgekomen.”

„Ik denk dat het goed is dat dr. Loonstra dit heeft gedaan”, aldus de predikant. „Anders blijf je toch steken in discussies die afwijzend zijn. Terwijl dr. Loonstra er juist veel aan gelegen is om het inhoudelijke gesprek over homofilie binnen de kerken op gang te brengen. En de kans dat dit straks op gang zal komen, lijkt in elk geval groter geworden.”

Wat dr. Loonstra’s besluit voor gevolgen heeft voor de manier waarop het curatorium van de Theologische Universiteit in Apeldoorn zal omgaan met de brieven die verschillende kerkenraden binnen de CGK hebben gestuurd, kan secretaris ds. D. Quant uit Eindhoven nog niet zeggen. Genoemde kerkenraden zijn van mening dat dr. Loonstra zijn functie als curator moet neerleggen. Ds. Quant: „Binnenkort zullen we nadere mededelingen kunnen doen.”

Dr. Loonstra’s boekje is sinds het moment van verschijnen „goed verkocht”, zegt de directeur van Boekencentrum Uitgevers, Arjen van Trigt, desgevraagd. Om hoeveel exemplaren het precies gaat, wil hij niet zeggen. Duizenden? „Zeg duizend, en dan nog wat.”

Volgens Van Trigt is het nog niet eerder in de geschiedenis van zijn uitgeverij voorgekomen dat een boek uit de handel werd gehaald. „Maar ik kan dr. Loonstra goed begrijpen. Dit raakte zijn persoonlijk leven, zijn gezinsleven. Hij heeft ons daarom dringend verzocht verdere verspreiding van zijn boekje te stoppen, en daarin hebben wij bewilligd.”

Gaat het om een tijdelijke stopzetting? Van Trigt: „Nee. Deze titel is voorgoed uit de handel gehaald.”