„De HGJB kan wel greppels graven”
Denk aan een goede basisvorm voor het openen van de Bijbel in het jeugdwerk. Dat wilde jeugdwerkadviseur J. Graveland donderdag bij zijn afscheid meegeven aan de leden van de Hervormd-Gereformeerde Jeugdbond (HGJB). „We luisteren eerst naar God in Zijn Woord. Dan luisteren we naar wat de clubleden erin hebben ontdekt. Ten slotte reageren wij als clubleiding en geven we waar nodig een aanvulling. Hij, zij, wij, en in deze volgorde”, zo formuleerde hij deze basisvorm.
Na 24 jaar in dienst te zijn geweest van de HGJB nam Graveland donderdag tijdens de ledenvergadering afscheid. Hij deed dat aan de hand van een lezing over ”Gaat de Bijbel echt open in het jeugdwerk?”. Hij benadrukte het belang van „het luisteren naar Zijn Woord. We hebben immers de overtuiging dat er een relatie kan ontstaan met God, als we luisteren naar Zijn Woord.”
Graveland signaleerde hierbij een aantal belemmeringen. „Door de mondigheid staat het gezag van de Bijbel sterk onder druk. Bovendien gaat in steeds minder gezinnen de Bijbel nog open, waardoor in het jeugdwerk een inhaalslag nodig is.” Een gebrek aan stilte noemde hij ook een belemmering. „Om Gods stem te kunnen horen moet je stil zijn. We zullen deze rust en stilte bewust moeten creëren. Dat kun je doen door eerst enkele liederen te zingen en je zo te richten op God.”
Volgens de scheidende jeugdwerker biedt de huidige tijd ook kansen. „Jongeren zijn open en bovendien op zoek naar zichzelf en een bij hen passende levenshouding. Maar bovenal is God op zoek naar hen en heeft Hij beloften gegeven bij een open Bijbel.”
Hij wees de leidinggevenden op mogelijke valkuilen. „We denken als leiding de jeugd het wel even te vertellen. En we zeggen vaak belangrijke waarheden, maar we zijn zo weinig in gesprek vanuit de Bijbel. We zullen de jeugd daarom zelf moeten leren bijbellezen, zodat ze zelf gaan luisteren naar de Bijbel en ontdekken dat God de weg wijst als je stil bent en heel open leest en luistert.” Het de clubleden zelf leren bijbellezen zal volgens Graveland een belangrijke doelstelling moeten zijn in het jeugdwerk.
Hij vroeg daarbij aandacht voor het feit dat de Bijbel voor jongeren best een moeilijk boek is. „Het komt uit een andere tijd en uit een andere cultuur. Bovendien staan er moeilijke woorden in en zijn er moeilijke vertalingen. Als volwassenen zijn we aan de Bijbel gewend, maar we zullen moeten leren kijken en luisteren met de ogen van jongeren.”
In het jaarverslag over 2001 wees HGJB-directeur N. Belo op de relatie tussen jongeren en de Statenvertaling. „In ons materiaal maken we gebruik van de Statenvertaling. We zitten dan echter wel eens met het probleem van de verstaanbaarheid. We hebben nagedacht of de Nieuwe Bijbelvertaling qua verstaanbaarheid en betrouwbaarheid een alternatief kan zijn.”
De HGJB heeft besloten om na de komst van de Nieuwe Bijbelvertaling te gaan werken met twee vertalingen. „De Statenvertaling en de NBV”, aldus Belo. „We zijn wel erg benieuwd naar wat het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond ons heeft te bieden na hun bezinning op de revisie van de Statenvertaling.”
De penningmeester riep de leden op meer geld bij te dragen voor het HGJB-werk. „We hebben een tekort geboekt van 135.000 euro. Om het vele werk te kunnen blijven uitvoeren, zullen we 10 procent meer moeten ontvangen dan het afgelopen jaar”, zo rekende hij de leden voor.
HGJB-voorzitter ds. W. Markus uit Bergschenhoek zei in zijn openingswoord dat ook vele hervormd-gereformeerde jongeren „afhaken en op weg zijn om verloren te gaan. Daar ligt ouderpijn, gemeentepijn, maar ook HGJB-pijn. Als HGJB kunnen we jongeren niet bekeren, maar wel greppels graven.” De verbreiding van het christelijk geloof staat of valt volgens hem met de verbreiding ervan in gezinnen en in de gemeenten. „Het is nodig dat er een pinksterklimaat wordt geschapen. Een klimaat waarin van hart tot hart wordt gesproken over geloof, hoop en liefde.”
