De handeling werd verricht door de vier kinderen van de vorig jaar overleden SGP-wethouder C. Molendijk. Molendijk overleed 19 juni vorig jaar op 66-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartinfarct, twee weken voor zijn afscheid van de lokale politiek. Hij was 32,5 jaar raadslid in Korendijk, waarvan een groot aantal als wethouder.

Het was de bedoeling dat het gemeentebestuur de stenen bank aan Molendijk bij diens afscheid zou aanbieden. Op 10 juni 2004 stelde een werkgroep het ontwerp van de bank vast. Het zou een bank vol symboliek worden met 32 zitelementen, voor elk jaar in de politiek.

Op de avond van diezelfde dag werd Molendijk getroffen door een hartinfarct. Negen dagen later overleed hij. „En toen kreeg de bank er een heel andere dimensie bij”, lichtte architect en vriend M. A. Ros woensdagmiddag toe, „een afscheidsbank voor de bevolking werd ineens een herinneringsbank. Alles werd anders. De 32 zitelementen werden er 66, waarvan 32 met een andere dimensie. De bank eindigt in een breukvlak, het plotselinge einde symboliserend.”

Aan weerszijden van de bank zijn er zitplaatsen. Aan de ene kant is er uitzicht over het water, aan de andere kant uitzicht over het gors, richting de Hoeksche Waard. „Dat kon Molendijk ook”, zei Ros. „Hij had hier zijn wortels, zijn basis, maar had ook oog voor de buitenwereld.”

Ros kenschetste de bank verder als rechtlijnig, karaktervol en gesitueerd op een plek in Korendijk waar Molendijk zo van hield. „Hier kun je kijken naar water, polders, dijken, wolken en de zon, een rustpunt en een trefpunt voor Korendijkers en Hoeksche Waarders om elkaar te ontmoeten.”

Volgens burgemeester G. J. Fleers is deze bank met zo veel symboliek „bij z’n geboorte al een monument.”

Een dochter van Molendijk bedankte namens de familie voor de bank. „Wij staan hier met een overvloed aan gevoelens.”

Zij tekende haar vader aan de hand van een aantal herinneringen die hij kort voor zijn overlijden op papier had gezet. Ze kenschetste hem als een nuchter en robuust mens, van het type ”niet zeuren, handen laten wapperen”. „Hij was er trots op dat door de nauwe samenwerking in de Hoeksche Waard zulke vitale gemeenten zijn ontstaan.”

Mevrouw S. Molendijk-Slooter, de weduwe van de overleden wethouder, noemde de onthulling een bijzonder moment en een waardige afsluiting.