Om u te zeggen wat bekering is, zal ik u eerst tonen wat het niet is. Want er is zo veel bedrog. Een mens heeft lang geleefd in de zonde en ten laatste arresteert God hem en toont hem het grote gevaar waarin hij verkeert. Zijn consciëntie klaagt hem aan, maar wanneer dit is overgewaaid, is hij weer gerust. Hij besluit dat hij waarlijk boetvaardig is, omdat hij in de zonde sommige bitterheden heeft gevoeld.Och, geliefden, bedrieg u niet. Dit is geen bekering. Achab en Judas hadden ook beroeringen in hun gemoed. Als pijn en beroering genoeg waren tot bekering, moesten de verdoemden in de hel het boetvaardigst zijn. Zij zijn immers het meest in angst. Bekering is een verandering en vernieuwing van het hart.

Een ander bedrog bestaat uit een voornemen tegen de zonde. Zo een mag een belofte doen, hij is nochtans niet boetvaardig. Er was wel een voornemen, maar onder alle groene boom hoereerde hij, niettegenstaande zijn belofte. Wij zien dit bij ervaring als iemand op zijn ziekbed ligt. Wat een beloften wil hij doen, als God hem maar gezondheid wil geven, Hij bewijst hiermee dat zijn hart nog niet vernieuwd is. Het in waarheid laten van de zonden vloeit voort uit een beginsel van genade. Het is gelijk de lucht die ophoudt duister te zijn wanneer het licht wordt.

Thomas Watson, predikant te Londen (Al de werken, 1670)