„Je hoeft je hier niet schuldig te voelen”
Ze voelde zich heel snel op haar gemak. Karin van Lobberegt (30) is zeer te spreken over haar werkzaamheden voor het Barneveldse bedrijfje Houden van Klanten. Met vijf andere collega’s met een lichamelijke handicap verricht ze telefonische diensten. „Je hoeft je hier niet schuldig te voelen als je een keer niet lekker of een beetje moe bent.”
De Barneveldse woont in de nieuwbouwwijk aan de rand van een bedrijventerrein in Zuid. „Lekker dichtbij. Gelukkig wel. Ik zou geen uur kunnen reizen naar mijn werk.” In maart trad Karin in dienst bij Houden van Klanten, een nieuw bedrijf dat zich volledig richt op het uitvoeren van telefonische werkzaamheden voor andere ondernemingen door werknemers met een lichamelijke handicap.
De telemedewerkster heeft last van reuma. Ze werkte eerder bij een telemarketingbureau. Een jaar of drie geleden werd ze volledig afgekeurd. „Sinds enige tijd mag ik weer gedeeltelijk werken. Dit bedrijf kwam ik via een advertentie op het spoor. Die baan hier is echt een uitzondering, want de meeste ondernemers willen alleen iemand in dienst nemen die volkomen fit is. Ze kunnen tegenwoordig kiezen uit tientallen sollicitanten, zodat je al snel afvalt. Ik kan dat wel begrijpen, maar het valt niet altijd mee.”
Ze is enthousiast over haar nieuwe werkomgeving, waar ze wekelijks 14,5 uur doorbrengt. „Het is een heel leuke groep mensen, de sfeer is super”, aldus Karin, die inmiddels een contract voor een halfjaar heeft. „Ik hoop dat ik gaandeweg meer uren kan opbouwen.”
Het belangrijkste voor haar is evenwel het gemak waarmee de collega’s -met verschillende klachten, zoals een bijzondere leverziekte, rugklachten en een whiplash- elkaar opvangen. „Je voelt je direct thuis. Bovendien kan ik de week gemakkelijk naar eigen inzicht indelen, als ik maar aan m’n uren kom.”
Jan van der Veen, algemeen directeur van Houden van Klanten, deelt het begrip van Karin van Lobberegt voor de houding van vele andere werkgevers niet. „Uit vrees voor meer ziekteverzuim worden deze mensen vaak geweerd. Terwijl ze juist een hoge mate van motivatie en trouw hebben om te werken, ze doen het daarom juist vaak iets beter dan de rest.”
Samen met marketingdeskundige Feike Cats bedacht Van der Veen, ook eigenaar van een tweetal in hetzelfde pand gevestigde ict-bedrijfjes, zijn klantvriendelijke concept. „We weten dat veel opdrachtgevers behoefte hebben aan goede telefonische ondersteuning. Voor het maken van afspraken, nabellen, bekendmaken van bepaalde producten en noem maar op. Doordat we mensen uit een uitkering halen, snijdt het mes aan twee kanten.” Houden van Klanten werkt voor grote organisaties als de politie Rotterdam-Rijnmond, McAfee en Exact en verder voor een twintigtal kleinere bedrijven. „Om misverstanden te voorkomen: Wij doen niet aan telefoonterreur onder de maaltijd en houden ons uitsluitend met bedrijven bezig, business to business.”
Per 1 januari ging het bedrijf met de bijzondere naam van start. Een halfjaar later heeft Van der Veen zes medewerkers in dienst. „We kunnen het werk nu al niet aan. Het blijkt wonderlijk genoeg best moeilijk om de juiste mensen te vinden. We zouden er nog wel vijf of zes kunnen gebruiken. Bij het UWV krijg je niemand aan de telefoon en je schrikt van het aantal regels. De mensen willen wel, maar het wordt hun niet gemakkelijk gemaakt. Wel proberen we bij reïntegratiebureaus de juiste mensen te vinden, maar er zijn zo veel bedrijfjes, het kost enorm veel tijd om die te benaderen.”
Hij waarschuwt voor de gedachte dat het telemarketingwerk eenvoudig is. „Natuurlijk trainen wij de mensen, maar vooropstaat dat de betrokkene moet houden van de klanten en doorzettingsvermogen moet tonen.”
Van der Veen en Kats hebben er van afgezien om de medewerkers thuis aan het werk te zetten, ondanks het voordeel dat er dan niet gereisd behoeft te worden. „Dat werkt niet. Vooropstaat het warme gevoel met elkaar. Bovendien zoeken onze mensen ook het sociale contact met elkaar, ze willen juist uit het dreigende isolement.”
De personeelsleden worden niet opgejut. Kats: „Er moet voldoende tijd zijn om te pauzeren, om een wandelingetje te maken of even te praten. Natuurlijk is het bedrijf erop gericht om winst te maken, maar er zijn geen vastomlijnde doelen. Hoe meer je de mensen onder druk zet, hoe slechter het gaat.”