De bacterie salmonella is samen met de campylobacter de belangrijkste veroorzaker van voedselinfecties bij mensen. Dat schreven zij donderdag in een brief aan de Tweede kamer.

Uit onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) blijkt dat de campylobacter jaarlijks bij 80.000 mensen een infectie veroorzaakt. Ongeveer zestig patiënten krijgen verlammingsverschijnselen. De jaarlijkse kosten door onder meer ziekteverzuim bedragen volgens het RIVM zo’n 21 miljoen euro.

Uit het onderzoek blijkt ook dat contact met dieren veel vaker de besmetting veroorzaakt dan verwacht. Dit is in grofweg 60 procent van de besmettingen het geval en geldt vooral voor contact met jonge dieren. Het gaat dan om onder meer honden, katten, landbouwdieren en dieren op kinderboerderijen. In 20 tot 40 procent is besmet kippenvlees de boosdoener. In circa 16 procent van de gevallen heeft de patiënt de bacterie meegenomen van een trip naar het buitenland.

Hoogervorst wil de Nederlanders echter niet verbieden met dieren om te gaan of naar het buitenland af te reizen. Hij vindt dat de mensen uit risicogroepen (kinderen, zwangere vrouwen en ouderen) goed voorgelicht moeten worden over de risico’s. Het is daarna aan hen of aan hun ouders om een verantwoorde beslissing te nemen.

Over het verbod op de verkoop van met salmonella of campylobacter besmet vlees aan consumenten schrijven de ministers dat zij wel eerst meer willen weten over de technische mogelijkheden voor de sector om het vlees van deze bacteriën te vrijwaren. Of hoe het verbod moet worden gehandhaafd. Ze zoeken ook uit hoe voorkomen kan worden dat in Nederland verboden vlees alsnog verkocht wordt in het buitenland.

De ministers houden echter wel degelijk vast aan het uitgangspunt dat er vanaf 1 januari 2007 geen besmet rauw vlees meer in de schappen van de winkels mag liggen. Daarvoor moeten ze het verbod voor 31 december 2005 in Brussel aankondigen. Dat aankondigen is een ingewikkeld proces, waarmee ze deze maand nog beginnen. Dan kan het kabinet altijd nog in een later stadium besluiten of een verbod wel nodig is.