Nog maar één op de vijf Fransen heeft vertrouwen in de uiterst impopulaire minister–president. Niettemin houdt iedereen een slag om de arm: Chirac is onvoorspelbaar, en hij is de enige die kan beslissen over een nieuwe regering.

Kandidaten om Raffarin op te volgen lopen zich intussen warm. De meestgenoemde namen zijn Dominique de Villepin, de vroegere minister van Buitenlandse Zaken, nu van Binnenlandse Zaken, en zijn collega op Defensie, Michèle Alliot–Marie.

Andere namen die vallen: minister Douste–Blazy van Volksgezondheid, die de steun heeft van Chiracs vrouw Bernadette, minister Borloo van Sociale Zaken of Kamervoorzitter Jean–Louis Debré.

De eerste, weinig elegante manoeuvres zijn al ingezet door het Elysée en het ministerie van Binnenlandse Zaken met als belangrijkste doel: uitschakelen van de populaire voorzitter van de presidentiële meerderheidspartij Nicolas Sarkozy. Volgens opiniepeilingen vinden de Fransen hem het meest geschikt als nieuwe premier. Maar Sarkozy is ook de belangrijkste tegenstrever van Chirac zelf bij de komende presidentsverkiezingen van 2007.

„Sarkozy heeft moeilijkheden in zijn huwelijk", vertelde de persdienst van het Elysée en Binnenlandse Zaken „vertrouwelijk" aan iedereen die maar wilde luisteren. Sarkozy zelf heeft dat inmiddels toegegeven voor de televisie. „Alles lijkt geoorloofd om iemand onderuit te halen. Maar ik vraag gewoon enig respect voor mijn gezin dat een moeilijke tijd doormaakt", zei hij.

Tegelijkertijd heeft Sarkozy zich kandidaat gesteld, maar met voorwaarden. „Het gaat er niet om wie de nieuwe premier wordt, maar om wat die voor bewegingsruimte krijgt", heeft hij gezegd aan het adres van Chirac. Dat geldt zeker als Frankrijk de Europese grondwet zondag afstemt. De Franse president is bang in de schaduw terecht te komen als hij Sarkozy tot premier benoemt.