Is het niet droevig dat u zich per dag nauwelijks een halfuur nauwgezet kunt bezighouden met zelfonderzoek? Vindt u hiermee niet veel tegenstand vanbinnen en vanbuiten na zo veel voornemens en wilt u dit niet telkens uitstellen?Ja maar, zult u zeggen, wie zal nu vermaak hebben om in zo’n moerasput te wroeten? Wie kan nu genoegen nemen om zichzelf gedurig te beschuldigen en te veroordelen? Maar, geliefden, is het niet beter aan uzelf ontdekt te worden dan alles verborgen te houden? Wacht u voor dit kwaad, want hier zult u zien dat het u hapert, indien u tenminste recht oordeelt.

Waarom komt u dan zo traag tot de plicht van zelfonderzoek? Als u dan op last van uw geweten genoodzaakt wordt aan het werk te gaan, waarom doet u het dan zo half? Of wilt u uzelf wijsmaken dat het niet nodig is? Indien dat zo is, dan is dit alleen zelfbedrog. Wek uzelf toch op en vraag het u af. Wacht tot u een antwoord hebt. Ik denk dat u het vonnis van uw eigen geweten vreest en bang bent dat u iets moet horen wat u niet gaarne hoort. Meent u dat een zorgloze slaap u beter maakt? Wilt u liever onkundig zijn van uw gevaar dan het bijtijds verhoeden?

O, het zijn zaken van groot gewicht. Of bent u bang voor zelfbedrog, denkt u dat dit bedrog uit onkunde zo gevaarlijk niet is als u zegt? Zal het „Ik weet het niet” uw oprechtheid verzekeren?

E. Wagter, gemeentelid (Zelfonderzoek, 1714) ****** Einde van alle 1 blokken * Tekst past