Bezinning op christelijke gezinspraktijk is noodzakelijk
De aandacht voor de Internationale Dag van het Gezin (15 mei) wekt op de argeloze beschouwer de indruk dat het gunstig staat gesteld met de aandacht voor het gezin. W. Visser
vreest dat schijn bedriegt. Hij roept op tot bezinning op de christelijke gezinspraktijk. Toen de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 8 december 1989 het jaar 1994 officieel uitriep tot het Internationale Jaar van het Gezin was er voldoende tijd om over de invulling van dat jaar na te denken. Dat nadenken was bepaald noodzakelijk, want de Nederlandse delegatie in New York had als een van de weinige niet voor dit thema gestemd.
Toenmalig minister D’Ancona formuleerde haar tegenzin met het argument dat zij niet zo „in” was voor wildgroei van internationale jaren. Dieper boorde haar tweede argument. In Nederland werden naast het traditionele gezin ook andere leefvormen maatschappelijk geaccepteerd!
Kostwinners
Begin ’91 stuurde D’Ancona een adviesaanvraag aan de Nederlandse Gezinsraad. Als eerste stap in de voorbereiding had ze er behoefte aan uitgebreid te worden geïnformeerd over „de positie van gezinnen en andere primaire leefeenheden in Nederland.” In het volgende jaar bracht de Gezinsraad het advies ”Leefeenheden en beleid” uit aan de minister. Drie algemene uitgangspunten werden geformuleerd. Dat waren de zelfstandigheid van individuen binnen leefeenheden, de keuzevrijheid voor wat betreft de leefeenheid en de gelijkwaardigheid van leefeenheden.
Uiteindelijk formuleerde het Comité voor het Internationale Jaar van het Gezin: „Het gezin is iedere leefeenheid waarin kinderen verzorgd en/of opgevoed worden.” Het comité liet bovendien weten dat de weg naar de arbeidsmarkt voor vrouwen/moeders open moet zijn. Daartoe dient de regering een stimulerend beleid te voeren, onder andere door fiscale voordelen voor kostwinners af te schaffen. Tot op vandaag wordt de strijd gevoerd. Zo stond vorige week in de krant dat de VVD, D66 en Groep Wilders het recht op kinderbijslag fors willen inperken om extra te kunnen investeren in kinderopvang.
Wij zien in onze maatschappij een geweldige aanval op het gezinsleven via de aanvallen op het instituut van het huwelijk. Wie aan de vastheid van het huwelijk komt, treft immers de kern van het gezinsleven. Dat het huwelijk wordt ondergraven, blijkt uit de geweldige toename van het aantal echtscheidingen, ook in de gereformeerde gezindte. Hoeveel kinderen worden daarvan de dupe? Rondom de Internationale Dag voor het Gezin mogen we hier zeker over nadenken.
Duiventillen
Tegelijkertijd zijn er zo veel gevaren die ons van binnenuit bedreigen. Een duidelijk voorbeeld hiervan is de invloed van de media. Ogenschijnlijk is dat een bedreiging van buitenaf, maar boeken, tijdschriften, video’s, tv-programma’s en dergelijke komen niet vanzelf onze huiskamers binnen. In de RD-debatten over mediagebruik is wel duidelijk geworden dat er klip en klaar een verschuiving heeft plaatsgevonden van distantie naar integratie. Onze gezinnen seculariseren volop mee en zonder dat we er als gezindte erg in hebben, worden we uitgehold.
Gebrek aan tijd is ook een geweldige bedreiging van onze gezinnen. De vloek van de haast heeft ons allemaal te pakken en wezenlijke ontmoetingen komen minder voor. Hoe aangrijpend als christelijke gezinnen verworden tot cafetaria’s, duiventillen en hotels, waar je slechts komt om te eten en te slapen. Juist onze ouder wordende kinderen hebben behoefte aan wezenlijke communicatie. Wat kunnen ze worstelen met vragen over geloof, de Bijbel, hun toekomst, de normen en waarden. Dat betekent dat wij als ouders ons moeten inzetten voor onze kinderen.
De Internationale Dag van het Gezin biedt ons allen de gelegenheid om ons te bezinnen op onze gezinspraktijken. Zijn onze gezinnen nog een basis en een bolwerk? Bekering is nodig, voor ons persoonlijk en met betrekking tot onze gezinnen. Opdat wij echt christelijke gezinnen zijn in deze ondergaande wereld. Een lichtend licht, een zoutend zout.
De auteur is directeur van de Obadja- en Eliëzerschool voor (voortgezet) speciaal onderwijs in Zwolle.