„De komende eeuw zal in het teken staan van de strijd tussen moderniteit en de fundamentalistische islam. Wat dat betreft kan Fukuyama nog wel even het einde der ideologieën en van de geschiedenis opschorten.

Natuurlijk is de geseculariseerde islam net zomin een bedreiging voor de moderniteit als het geseculariseerde Jodendom of christendom. Net zomin als het liberale socialisme van mensen als Kok, Jospin, Schröder of Blair dat is. Alle vormen van fundamentalisme op het gebied van levensbeschouwing en godsdienst zijn dat echter wel degelijk. Dat geldt voor het communisme, het socialisme en voor de drie wereldgodsdiensten: het Jodendom, het christendom en de islam. Je moet er toch niet aan denken dat de paus van de Rooms-Katholieke Kerk, Johannes Paulus II, de regels in het publieke domein van Nederland zou bepalen of dat christelijk-rechts het hier voor het zeggen zou hebben. De moderniteit heeft het christendom zijn fundamentalistische tanden evenwel effectief uitgetrokken en wat daar nog van over is, is folklore en hindert ons niet. Zo mag Van Dijke van de RPF van mij best zeggen dat hij mensen die de homoseksualiteit praktiseren verwerpelijk vindt en dat zij ingaan tegen Gods wetten. Een kennis waarop een christenfundamentalist als Van Dijke het patent heeft. En ook al zou Van Dijke het hier morgen voor het zeggen hebben, dan nog zou het leefbaar zijn, omdat het ’gif’ van de moderniteit ook hem heeft aangetast tot in de haarvaten van zijn denken, voelen, handelen en bestaan. Christendom en Jodendom vormen dus geen enkele bedreiging voor de moderniteit, op wat splintergroeperingen na, die lastig kunnen zijn maar grosso modo over te weinig slagkracht beschikken.

Het verhaal over de islam is echter van een geheel andere orde…”

Aan het slot van zijn boek schrijft Fortuyn over de vierde revolutie, die van de biogenetica:

„Het is aannemelijk te veronderstellen, dat indien de IT de derde revolutie heeft veroorzaakt, de biogenetica de vierde zal veroorzaken. Een vierde revolutie die de IT-revolutie in menig opzicht doet verbleken. Een buitengewoon interessant gegeven dat onze moderne cultuur zal raken tot in de kern. Onze instituties zijn er niet op voorbereid en al helemaal niet tegen opgewassen. Met name de kerken die zo lang in onze cultuur normen en waarden mee hebben bepaald, laten het afweten. Men komt niet veel verder dan aan de rem te hangen of af te wijzen. Daar is de moderne mens van straks natuurlijk niet mee geholpen. Hij heeft behoefte aan een richtsnoer en dat richtsnoer wordt niet geleverd door de markt. Dit is wellicht de grootste opgave voor het mensdom in de komende decennia. Deo volente zal ik daar zeker, naarmate mijn inzicht en kennis rijpt, een boekje over open doen.”