Dat blijkt uit een onderzoek van TNO dat staatssecretaris Van Hoof (Sociale Zaken) maandag naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.

De bewindsman had het onderzoeksinstituut om advies gevraagd wegens een wijziging van een Europese richtlijn. Hierdoor moeten de veiligheidsmaatregelen meer toegesneden worden op de risico’s in de praktijk. De wetgeving kent momenteel één norm voor asbestverwijdering, waarbij geen onderscheid wordt gemaakt in werkzaamheden. Dit ervaren veel bedrijven als knellend.

Volgens TNO-onderzoeker P. Tromp kunnen de teugels minder strak bij eenvoudig werk, zoals het verwijderen van dak- en wandbeplating in vaste vorm zonder te breken, waarbij weinig vezels vrijkomen. Bij circa de helft van de werkzaamheden kunnen de huidige normen worden toegepast. Het verzwaarde regime is nodig bij bijvoorbeeld werk met het zeer gevaarlijke spuitasbest en bij leiding- en ketelisolatie, waarbij werknemers aan hoge concentraties vezels blootstaan.

Tromp benadrukt dat altijd vooraf volgens een strak protocol door een gecertificeerde aannemer moet worden bekeken of er wel sprake is van eenvoudige asbestsanering. „Het is zeker niet de bedoeling dat iedereen zomaar dit werk kan gaan doen en er is nog steeds beschermende kleding nodig.” Het dragen van adembescherming kan bij simpele werkzaamheden wel worden overgelaten aan de verantwoordelijkheid van werkgevers en werknemers.

Volgens de TNO-onderzoeker houdt het verzwaarde regime voor het risicovolle werk vooral in dat duidelijker wordt voorgeschreven hoe er gewerkt moet worden. Ook zijn meer controles nodig. Nu zijn de veiligheidsvoorschriften volgens hem vaak niet eenduidig en zo ingewikkeld en duur dat ze onvoldoende worden nageleefd.