Uit de verklaringen van de zoon kwam naar voren dat de vrouw door op de muur te bonzen drie tot vier keer per week haar zoon verordonneerde seksuele handelingen bij haar te verrichten en toe te staan dat zij ook ontuchtige handelingen met hem pleegde. Het seksueel misbruik vond meestal plaats in haar slaapkamer.

De overige kinderen verklaarden daar nooit iets van gemerkt te hebben, maar sloten de seksuele escapades van hun moeder ook niet uit. De moeder van H. omschreef haar dochter als iemand die moeite heeft haar seksuele driften in toom te houden. Een van haar ex–echtgenoten stelde dat zij “een zieke seksuele moraal” heeft.

Volgens gedragsdeskundigen verdienden de omstandigheden waaronder de zes kinderen van de vrouw, die destijds in Eerbeek woonde, opgroeiden geen schoonheidsprijs. Maar van seksueel misbruik door de moeder was hen niets gebleken. Wel was er sprake van veel geweld, diverse mislukte relaties, kinderen van verschillende vaders, en seksueel misbruik door de vaders en de kinderen onderling.

H.’s raadsman E. Smit was van oordeel dat zijn cliënt alleen maar vrijgesproken kon worden omdat hij ervan uitging dat het een wraakactie van de zoon was geweest. „Ik zal je kapot maken door aangifte te doen van seksueel misbruik", zou de zoon eens hebben gedreigd. Verder wees de raadsman op een eerdere valse aangifte van de zoon tegen een broer. Ook beriep hij zich op rapporten van gedragsdeskundigen die de zoon omschreven als een persoon met een wraakzuchtige instelling. Bovendien was het niet ondenkbaar dat de zoon op deze manier zijn moeder wilde straffen voor zijn ongelukkige jeugd.

De rechtbank doet op woensdag 11 mei uitspraak.