Het openbaar ministerie had een levenslange celstraf geëist. De straf van het hof valt echter lager uit dan de veroordeling door de rechtbank. De rechtbank in Groningen veroordeelde de man in oktober tot achttien jaar celstraf en tbs met dwangverpleging. Het OM eiste in hoger beroep geen tbs, omdat uit onderzoeken gebleken zou zijn dat de man moeilijk te behandelen valt.

S. bracht op 3 april vorig jaar zijn 23–jarige ex–vrouw in haar ouderlijk huis in Appingedam met veertien messteken om het leven. Op dat moment hield zij hun vijf maanden oude zoontje in haar armen. Het jongetje raakte gewond aan zijn rechterpols.

In hetzelfde huis stak hij eerder zijn ex–schoonmoeder met twee messteken dood. Haar man, die de deur voor hem had geopend, kreeg een messteek in zijn buik. Hij overleefde de aanval ternauwernood.

Na het drama vluchtte S. met zijn zoontje in de auto in de richting van het Eemskanaal. Daar wilde hij zelfmoord plegen door in het water te springen, met het kind op de arm. In het water bedacht de man zich en klom het kanaal uit. Toen hij op weg naar het ziekenhuis was, reed de politie hem klem en arresteerde hem.

Het hof acht twee keer moord en poging tot moord op de ex–schoonvader bewezen. Ook achtte het hof bewezen dat S. heeft geprobeerd zijn zoontje om het leven te brengen, maar omdat hij die poging zelf afbrak, sprak het hof hem daarvan vrij. Hierdoor viel de straf van het hof lager uit dan die van de rechtbank.

Bovendien is de man volgens de raadsheren wel te behandelen voor zijn persoonlijkheidsstoornis. „Het door de advocaat–generaal geschetste gevaar dat verdachte onbehandeld weer in de maatschappij zal terugkeren, wordt naar het oordeel van het hof ondervangen door het bestaan van de zogenoemde long–stay afdelingen in tbs–klinieken, waar verdachte kan worden opgenomen indien de behandeling mislukt".