Daarnaast acht het OM H. schuldig aan een roofoverval op een videotheek in Den Haag (september 2002), waar hij een medewerkster verkrachtte en meerdere malen in haar buik stak. Tenslotte is H. volgens justitie ook de poging tot aanranding van een vrouw in Maassluis (juli 2004) aan te rekenen.

H. verklaarde voor de rechtbank dat hij zijn slachtoffers willekeurig uitkoos. De overval in Den Haag had volgens hem plaats kunnen vinden in een willekeurige winkel waar hij langskwam. De vrouw in Maassluis zat toevallig op een bankje waar hij gefrustreerd langs liep en over de situatie in het Schiedamse Beatrixpark zei hij: „Het had een willekeurig persoon kunnen zijn, maar het waren twee kinderen".

Op 22 juni 2000 zit H. op een bankje in het park. Hij ziet Nienke en haar vriendje aan komen lopen en dwingt ze mee de bosjes in. De kinderen moeten zich uitkleden en worden seksueel misbruikt. Daarna steekt H. het jongetje met een mes acht keer in zijn nek en vervolgens wurgt hij Nienke. Nienke sterft, haar vriendje overleeft het door zich dood te houden. Ruim vier jaar later bekent H. zijn betrokkenheid.

H. zei in zijn laatste woord tegen de rechters dat hij niet langer kon zwijgen. „Het moest eruit. Na mijn arrestatie voor de zaak in Maassluis, heb ik besloten schoon schip te maken en alles te vertellen. Ik hoop dat de familie en nabestaanden van de slachtoffers nu de rust krijgen om die afschuwelijke gebeurtenis een plek te geven".

H. vertelde de rechters eerder op de dag dat hij handelde uit woede en frustratie. Ook zei hij dat hij „bang is voor het beest in hem" en dat hij „bang is dat dat beest iemand iets aandoet". Volgens officier van justitie J. Stuyt slaat Wik H. met die uitspraak de spijker op zijn kop. „Zoals hij zelf zegt, heeft hij af en toe een kronkel in zijn kop. Hij voelt zich dan machteloos en kan de situatie alleen oplossen door de macht weer in handen te krijgen", concludeerde zij uit de observatie door het Pieter Baan Centrum.

Het OM neemt het H. kwalijk dat hij zolang heeft gezwegen over zijn misdrijven. „Hij weet van zijn kronkel. Hij is in behandeling. Hij weet dat iemand ten onrechte veroordeeld wordt en hij komt niet naar voren met wat hij gedaan heeft. Hij gaat zelfs door met het plegen van ernstige nieuwe feiten".

De Rotterdamse rechtbank veroordeelde in 2001 de Vlaardinger Kees B. tot achttien jaar cel en tbs voor de misdaden tegen Nienke en haar vriendje. Pas toen Wik H. na zijn arrestatie bekende, werd het onderzoek heropend. B. zat toen vier jaar vast, waarvan één jaar voor een ander zedenmisdrijf met een minderjarige. Het gerechtshof in Amsterdam bekijkt binnenkort of B.’s opgeschorte straf moet veranderen in vrijspraak.

De vader van Nienke heeft woensdag ook gesproken. Hij zei tegen de vermoedelijke moordenaar van zijn dochter: „Dit is een psychopaat, een gek, een monster. Anders kan ik het niet uitdrukken. Haat en minachting waren gevoelens die ik voor 22 juni 2000 niet kende. Nu voel ik ze tot in mijn botten".

De rechtbank doet uitspraak op 27 april.