Op het eerste gezicht lijkt het meningsverschil tussen de heren Van der Rhee en Leerling aan de ene en mij aan de andere kant slechts het gevolg van verschillende definities en opvattingen over de begrippen bezetting en extremisme. Als we wat verder kijken, blijkt echter dat wij de Israëlisch-Palestijnse werkelijkheid met totaal verschillende brillen bekijken.

Volgens Van der Rhee gaat steun voor de joodse kolonisten in de Gazastrook prima samen met liefde voor de Palestijnen. Maakt die liefde hem blind voor het feit dat de bezetting Israël in meer dan één opzicht te gronde richt?

Wat veel leden van het ’joodse verzet’ met Palestijnse extremisten gemeen hebben -naast een gebrek aan ontzag voor het wettelijke en democratische gezag- is dat ze God met het grootste gemak voor hun ideologische karretje spannen, waardoor hun waarheid absoluut, onvoorwaardelijk en daardoor voor alle andere mensen levensgevaarlijk wordt. Dit wil niet zeggen dat ik al de extremisten over één kam scheer.

De vraag is niet -zoals Leerling zegt- of de Gazastrook als joods grondgebied moet worden gezien, maar of dat gebied als deel van Israël kan gelden en als zodanig kan worden behouden.

Ik weet dat ons recht op een joodse staat in Eretz Yisra’el zijn oorsprong vindt in de door God aan Abraham gedane belofte. Tegelijkertijd weet ik ook dat ik als realistisch zionist me te schikken heb naar de door God gegeven werkelijkheid. In die werkelijkheid zie ik dat Israël als joodse, democratische staat zich geen bezetting kan veroorloven waarbij ik weet niet hoeveel soldaten een paar duizend kolonisten moeten beschermen die te midden van meer dan een miljoen Palestijnen wonen.

Automatisch
Per saldo zijn M. Leerling, F. van der Rhee en ik alle drie geïnteresseerd in het welzijn van de staat Israël. Maar voor mij betekent pro-Israël zijn niet automatisch het uitdragen of steunen van de Groot-Israëlgedachte. Integendeel, niets kan het belang van het joodse volk beter dienen dan een kleine, veilige, verdedigbare, economisch stabiele joodse staat met duidelijk gedefinieerde grenzen.

Dit is waarom ik er bij christenen die werkelijk een betere toekomst voor het joodse (en het Palestijnse) volk willen, op aandring hun aandacht te concentreren op joden en Palestijnen die zich inzetten voor een zo vreedzaam mogelijke tweestatenoplossing gebaseerd op de legitieme nationale rechten van beide volken. Wij joden hebben, God zij dank, alweer bijna 57 jaar een eigen staat in de ”Bergen Israëls”. Die staat heeft de hulp van al zijn vrienden hard nodig. Gaza’s duinen kan hij daarentegen missen als kiespijn.

De auteur woont in Israël en is historicus, gespecialiseerd in de geschiedenis van het Midden-Oosten en in de moderne joodse geschiedenis.