Op plekken 1 en 2 vinden we namelijk Luxemburg en Ierland. Hier bedraagt het bruto binnenlands product (bbp, zeg maar alles wat we met elkaar verdienen) per hoofd van de bevolking respectievelijk 126.900 en 99.100 euro. De cijfers van die twee landen geven echter een behoorlijk vertekend beeld.

Voor Luxemburg is de oorzaak van deze macro-economische fata morgana dat in dit land relatief veel mensen werken, maar er niet wonen. Dat komt door de vele financiële instellingen in het groothertogdom. Ierland is het Europese thuisbasis van veel grote Amerikaanse bedrijven, zoals Apple, wat eveneens de cijfers vertekent.

Natuurlijk, ook Nederland kent zo’n vertekening dankzij het voor grote internationale bedrijven aantrekkelijke fiscale klimaat, maar vergeleken met Luxemburg en Ierland is die maar klein.

Denemarken is het derde land dat we al jaren voor ons moeten dulden. Maar als we kijken naar de cijfers in de afgelopen jaren, dan zien we dat het verschil tussen ons en de Denen kleiner wordt. Als die trend doorzet, dan is het een kwestie van tijd voordat Nederland op het podium komt te staan, ook met de vertekende cijfers voor Luxemburg en Ierland.

De statistici van het CBS hebben er intussen al op een andere manier naar gekeken, om die verstoring buiten beschouwing te laten. Ze berekenden de daadwerkelijke consumptie per inwoner van een land. Kort door de bocht is dat wat huishoudens spenderen, een alternatieve maatstaf voor de materiële welvaart.

Gecorrigeerd voor inflatie –om geen appels met peren, maar appels met appels te vergelijken– gaven wij vorig jaar 32.000 euro per persoon uit. Als we naar die tabel kijken, dan staat Nederland op plek 2. Dat doet meer recht aan de werkelijke welvaart. Ierland en Denemarken staan achter ons. Luxemburg staat op de hoogste trede. Een verrassende nummer drie zijn onze zuiderburen. België klimt zo van de zevende plaats op de lijst van inkomen per inwoner naar de derde plek op de alternatieve meetlat.

Kortom, ondanks alles wat zich de afgelopen jaren heeft voorgedaan, is Nederland nog steeds een van de meest welvarende landen van de EU. In materieel opzicht althans. Het is geen natuurwet dat dit altijd zo zal blijven. Om die plek te behouden, zal Den Haag de infrastructuur van de Nederlandse economie moeten blijven onderhouden en verbeteren.

Een relevante vraag in dit verband is ook of de nadruk vooral op materiële welvaart moet liggen. Minder materiële maar meer andersoortige welvaart kan namelijk zomaar de winnende combinatie zijn in het leven.

De auteur is econoom en beheerder bij beleggingsfonds Hoofbosch.

Een alternatieve maatstaf voor de materiële welvaart is wat huishoudens spenderen