Elimkerk 's-Gravenpolder (gg) mag wijzen op Gods vernieuwend werk
„Ouderling J. Hoekman kreeg tijdens een doopdienst te geloven dat de Heere nog krachtig onder de jongeren zou werken.” Het is een van de herinneringen die in ’s-Gravenpolder zijn vastgelegd in een boek.
Het is een eeuw geleden dat de bakkeriaanse gemeente in meerderheid overstapte naar de Gereformeerde Gemeenten. Een mijlpaal met een schaduwkant, zeggen de ambtsdragers: er kwam een breuk. Het gedeelte dat niet meeging, sloot zich in 1947 aan bij de Oud Gereformeerde Gemeenten.
Voor de gereformeerde gemeente was de tweede helft van de achterliggende eeuw een groeiperiode: het ledental nam toe van 550 tot 2000, in een dorp dat nu 4800 inwoners telt. „Er is veel import, maar vooral uit de provincie. We zijn echt een Zeeuwse gemeente gebleven.” Met leden tot in India en Oekraïne toe.
In 1977 werd een grotere kerk gebouwd. Ouderling S. Boogaard zat toen net in de kerkenraad, als diaken. K.W. van Luik, die de geschiedenis beschreef, is ouderling sinds 1990. W. de Korne – in ’s-Gravenpolder geboren en getogen– werd in 2009 diaken. Ds. S. Maljaars woont sinds 2021 in de pastorie naast de kerk.
Gevieren laten ze zien hoe de kerk in 1990-1991 aan de westkant is uitgebreid en in 2005-2006 aan de zuid- en noordzijde. „Tussen die pilaren in de hal zaten vroeger de buitendeuren. Het plafond was lager en de kerk veel donkerder.” Stukje bij beetje wordt het gebouw verduurzaamd: ledverlichting, vorig jaar een stuk dak vernieuwd, dit jaar zonnepanelen erop.
Dezelfde tekst
Een reliëf op de muur toont een zaaier. M. Nijsse uit Middelburg schreef bij de bouw van de Elimkerk twee gedichten: over de zaaier en over Elim. Nijsse was eerder organist en diaken in ’s-Gravenpolder. Dat was in de vorige kerk, die ds. G.H. Kersten op 5 september 1924 in gebruik nam.
Vijf weken eerder had hij bij de bevestiging van ambtsdragers over Jesaja 55:13 gepreekt: „Voor een doorn zal een dennenboom opgaan…” „De preek bleef niet bewaard, maar ik heb wel een meditatie van ds. Kersten over die tekst gevonden”, zegt ds. Maljaars. Hij koos voor de herdenkingsdienst op 1 september dezelfde tekst. „Met als thema het wijzen op Gods vernieuwend werk in Zijn kerk: door Zijn kracht en tot Zijn eer. Dat werk gaat nog steeds door.”
Tot zegen
De Elimkerk staat aan de Langeweg. Het vorige bedehuis ook, maar de volksmond had het over de kerk aan het Nazareth, het straatje aan de zijkant ervan.
In de consistoriekamer hangen foto’s van eerdere predikanten aan de muur. In de achterliggende 53 jaar had de gemeente meer dan 41 jaar een herder en leraar. „We horen weleens vertellen hoe een preek tot zegen was. Geen van deze predikanten is hier voor niets geweest.”
Ouderling J. Hoekman legde de eerste steen van de Elimkerk. beeld Dirk-Jan Gjeltema
Elimkerk aan de Langeweg. beeld Dirk-Jan Gjeltema
Hoger en lichter plafond dan eerder. beeld Dirk-Jan Gjeltema
Liturgisch centrum. beeld Dirk-Jan Gjeltema
De zaaier. Tussen de pilaren in de hal zaten vroeger de buitendeuren. beeld Dirk-Jan Gjeltema
Kerkenraadsbanken. beeld Dirk-Jan Gjeltema
Eerste steen uit de vorige kerk, gelegd door ouderling L. Hoekman. beeld Dirk-Jan Gjeltema
