Ds. Hulsman woont aan een enige jaren geleden gebouwde hof in Barneveld, dicht bij de Goede Herderkerk. De herinneringen aan zijn predikantschap zijn talrijk. Het meest opvallend is een groot kunstwerk in de woonkamer dat hij meekreeg bij zijn afscheid van de kerk in Genemuiden. Elders bevinden zich foto’s van de andere kerken die hij diende. Op 12 augustus staat hij veertig jaar in het ambt.

Wim had als tiener niet direct gedacht dat hij predikant zou worden. „Ik hield van de natuur en dacht daarin werk te vinden. Ik ben nog steeds een natuurliefhebber, met name van vogels. In de lente kan ik genieten van het gezang van fitissen en tjiftjaffen. Ik herinner me momenten dat ik de zanglijster hoorde in mijn geboorteplaats. En in de buurt van Genemuiden luisterde ik ’s avonds laat naar nachtegalen. Wat was dat mooi!”

„Het is voor iedere christen van belang om oog voor de door God geschapen natuur te hebben” - Ds. W.G. Hulsman, emeritus predikant

De teruggang van de natuur gaat de predikant aan het hart. „De natuur is Gods schepping. De leer van de schepping is fundamenteel. Het is voor iedere christen van belang om oog voor de door God geschapen natuur te hebben.”

Toch kwam er gaandeweg een ander verlangen in zijn hart: om de evangelieboodschap door te geven. „Ik begon andere boeken te lezen en zo kwam de studie theologie in zicht. Het heeft natuurlijk geholpen dat ik als kleinzoon van ds. R. Kok uit Veenendaal uit een geslacht van theologen kom.”

Gevangenis

Zijn eerste gemeente was in Drenthe. „Mensen zeggen weleens gekscherend dat het kerkelijk ophoudt boven Zwolle, maar dat is absoluut niet waar. In Tiendeveen-Nieuw Balinge, een Gereformeerde Bondsgemeente, was een gezond kerkelijk leven en had men veel over voor de kerk. Ik kwam mensen tegen die geld gaven voor de instandhouding van de kerk en daarna niet genoeg overhielden om op vakantie te gaan. De kerk ging voor.”

Toen ds. Hulsman er stond, kwam er een gemeentelid in de gevangenis terecht. „Ik heb hem op allerlei plaatsen opgezocht, ook in het Pieter Baancentrum. Eerst liet hij de bezoeken toe, later zag hij ernaar uit. De Heere werkte in zijn hart. Hij heeft zijn schuld beleden, niet alleen tegenover mij, maar ook in de kerkelijke gemeente toen hij uit de gevangenis kwam, en hij is een trouwe kerkganger geworden. Het is bemoedigend te weten dat God ook op die manier werkt.”

„ Ik kwam mensen tegen die geld gaven voor de instandhouding van de kerk en daarna niet genoeg overhielden om op vakantie te gaan” - Ds. W.G. Hulsman, emeritus predikant

De predikant zag met lede ogen aan hoe nogal wat jeugdigen in zijn Drentse gemeente verkering kregen met een onkerkelijke partner. Daarom begon hij met het organiseren van jongerenavonden. „Verschillende jongeren zijn hierdoor aan een kerkelijke partner gekomen.”

Razzia

In Putten was sprake van een gezonde, geloofsmatige prediking, zegt ds. Hulsman. „Dit stempelde het geloofsleven, hoewel er ook sprake was van secularisatie.“

In deze Veluwse plaats leidde hij een paar keer een dienst ter herdenking van de razzia in oktober 1944. „Dan werd steevast Psalm 84:3 en 4 gezongen, de psalm die ds. C.B. Holland opgaf toen de mannen werden weggevoerd. Ik heb daar een keer over Psalm 10:14 gesproken.”

De weg naar Rijssen werd geopend nadat hij in die Twentse stad in De Hoeksteen gepreekt had. „Ik voelde weerklank en verbondenheid en zei tegen mijn vrouw dat ik een beroep vanuit deze gemeente zou aannemen. En … er kwam een beroep. De weg was geëffend.”

Die naar Genemuiden had meer voeten in de aarde, ook bij de kinderen. „Het was het negentiende beroep van de gemeente. Het werd heel duidelijk dat ik het beroep moest aannemen en het werd bevestigd na het lezen van een dagboekstukje over Jesaja 6:8, waarin het gaat over de zending van de profeet. Er kwam weer rust in ons gezin. Mijn vrouw is me in die tijd –en op andere momenten– tot grote steun geweest.”

In de tapijtstad stond ds. Hulsman 24 jaar. In 2022 werd bij hem non-hodgkinlymfoom geconstateerd. Gelukkig was de ziekte goed te behandelen en is herstel gevolgd. „Ik heb toen ervaren hoe kwetsbaar mijn leven is en hoe de Heere nabij was.”

Vorig jaar nam hij in verband met zijn emeritaat afscheid met 1 Petrus 5:10 en 11. Ds. Hulsman: „Het gaat niet om mij, maar om het centraal stellen van de Heere. Hij is getrouw. Doorgaans werkt God langs de gewone weg door het gebruik van de middelen. Dat werk gaat door tot nu toe. Alle kracht komt van God. Het kerkzegel van Genemuiden vermeldt het zo treffend: „Uit de duisternis van de beproevingen ziet het volk van God het licht van het huis des Heeren”. De beproevingen hebben mij dichter bij God gebracht.”