Michel S. was in tbs–kliniek Flevo Future in Utrecht terecht gekomen na een veroordeling tot twee jaar celstraf en tbs met dwangverpleging in 1995 voor onder meer verkrachtingen en bedreiging. Ook in 1990 werd hij voor soortgelijke misdrijven veroordeeld. Volgens officier van justitie H. Vrijhoeven is er sprake van „een identiek patroon in handelswijze". Zij noemde de verdachte een recidivist en heeft de tbs–behandeling geen verbetering laten zien, maar juist een verslechtering.

De aanklaagster stond niet te lang stil bij het feit dat S. in de tbs–kliniek via internet in contact had kunnen komen met een jong meisje. Ze gaf aan dat door de anonimiteit van het chatten geen of zeer beperkte controle mogelijk is. „Ik laat het bij de signalering van deze moderne vorm van contact leggen. Waakzaamheid is echter geboden", aldus Vrijhoeven.

S. deed zich naar het meisje veel jonger voor dan hij in werkelijkheid was, het meisje juist ouder. Toch moest S. volgens het OM hebben geweten dat ze pas 14 jaar was op het moment dat hij haar op 15 februari vorig jaar in een park in Voorschoten ontmoette en misbruikte. Dat gebeurde tijdens een onbegeleid weekeindeverlof van S. Daarvan keerde hij niet terug, maar werd teruggebracht door familie. Het gebeurde daarna nog twee keer dat S. na onbegeleid verlof niet zelf terugkeerde naar de kliniek, maar werd teruggebracht.

Op 11 mei had S. een afspraak met een instelling waar hij werd geholpen voor zijn alcoholprobleem, op voorwaarde dat hij gehaald en gebracht werd. Die dag ging het echter mis, kreeg S. geen begeleiding van de tbs–kliniek en mocht hij alleen op pad. Dit keer keerde hij helemaal niet meer terug. De verdachte stal een auto en ontvoerde op 23 mei in Rekken het 13–jarige meisje uit Eibergen. Onder bedreiging van een mes hield hij haar veertig uur vast en verkrachtte haar in die tijd meerdere malen. De Duitse politie kon de man op 25 mei in Münster aanhouden.

Volgens de advocaat van de familie van het meisje ondervindt het kind nog steeds psychische gevolgen van het misdrijf. Ze durft niet alleen de straat op en heeft erge nachtmerries. Minister Donner van Justitie heeft inmiddels per brief zijn excuses aangeboden aan de familie en is er een schaderegeling in de maak. De minister kwam zwaar in de problemen na de ontvoering van het meisje. Hij kreeg de hoon van de Tweede Kamer over zich heen toen bleek dat justitie wettelijk niet de mogelijkheid had ontsnapte tbs’ers actief op te sporen. Donner zei toe de wet te zullen aanpassen, ook werden de onbegeleid verloven van tbs’ers opgeschort.

S. gaf tijdens de zitting aan „zeer boos" te zijn op het tbs–systeem van Nederland. Door gebrek aan behandeling zou hij opnieuw de fout zijn ingegaan. In de kliniek was te weinig personeel, waardoor een groot aantal van zijn verloven niet konden doorgaan. „Er zit helemaal geen continuïteit in de behandeling, alles wordt kapot bezuinigd door justitie", zei S.

Ook zijn advocaat T. van der Goot uitte kritiek op het tbs–beleid. Volgens hem is S. het voorbeeld van een „mislukte resocialisatie". De maatschappij is volgens hem in gebreke gebleven bij het uitvoeren van haar taak, namelijk behandelen met als doel dat S. kon terugkeren in de samenleving.

De raadsman noemt de strafeis van tien jaar cel veel te veel. Hij pleitte voor vijf jaar gevangenisstraf, zodat S. weer snel met zijn tbs–behandeling kan beginnen. Van der Goot haalde daarbij het rapport aan van het Pieter Baan Centrum in Utrecht waar S. is onderzocht. Volgens het PBC was S. verminderd toerekeningsvatbaar tijdens de misdrijven waarvan hij wordt verdacht. Deskundigen van de justitiële observatiekliniek achten de kans op herhaling groot, maar is S. behandelbaar. Een lage celstraf is daarom volgens Van der Goot op zijn plaats.

De rechtbank doet op 15 maart uitspraak.