Het hout voor de huisjes krijgt Verweij van een timmerfabriek en een loodgieter. Die leveren afvalhout en dakleer. Daarmee maakt en bekleedt Verweij de houten creaties. Om ze te bouwen, gebruikt hij zijn zolder en schuur; deels voor opslag en deels voor productie.

Nadat Verweij de huisjes in elkaar heeft geknutseld, verft hij ze groen of grijs met rood-witte luikjes. Hij haalt voldoening uit zijn hobby, vooral als hij hoort dat de huisjes bewoond zijn.

De tachtiger heeft in elf jaar tijd al ruim 2000 huisjes gemaakt. Ze hangen onder meer op het terrein rond kasteel Amerongen, in een dierenspeciaalzaak en op andere plekken in heel Nederland, maar ook verder weg: in België, Frankrijk en Noord-Macedonië.