Boswachter Erik gebruikt „foefjes” om eigenaars zwerfafval op te sporen
Voor een leuk bod af te halen: een in het bos gedumpte BMW. „De bekabeling lijkt redelijk compleet”, laat boswachter Erik de Jonge zien, terwijl hij langs het autowrak loopt. „Wellicht iets voor een beginnende bestuurder of handige klusser.”
Ja, de wagen heeft wat „gebruikssporen”, maar daar houdt De Jonge rekening mee in de prijs. En trouwens, er is ook een bank bezorgd in het bos, wijst hij op een verzameling grote kussens uit de zitting van het meubel. „Wel wat nat geworden.”
„Dit is precies wat ik wil: bewustwording van hoe absurd het is dat dit gebeurt” - Erik de Jonge, boswachter
Het sarcasme druipt van het filmpje dat de boswachter van het Brabants Landschap deze week deelde op X. De ondertoon is echter serieus. „Mensen hebben geen idee dat dit gebeurt, dus ik probeer het probleem zichtbaar maken”, legt hij desgevraagd uit. Want een probleem ís het. In het werkgebied van De Jonge komen tussen de 300 en 400 afvaldumpingen per jaar voor; in de helft van de gevallen gaat het om drugsafval. Drie jaar geleden stuitte de boswachter zelfs op een drugsput in Halsteren. Kosten van het opruimen: 2,5 miljoen euro.
De Jonge vindt de meest gekke voorwerpen in de natuur, soms zelfs complete auto’s en caravans. Van de verpakking van een vuurwapen kon de politie de eigenaar opsporen dankzij een adres in de doos. In een bureaumeubel vond hij ooit de paspoorten van een heel gezin, die in de ruimte achter de laatjes lagen. „We achterhalen daders ook wel op andere manieren, maar die foefjes ga ik niet in de krant vertellen”, lacht De Jonge.
Hennepresten
Het is niet voor het eerst dat de Brabantse boswachter via een ludiek filmpje aandacht vraagt voor afvaldumping. Vorige maand deelde hij al beelden van huisraad dat was achtergelaten in de natuur. Een koelkast, tuintafel, bloemenrekje, beddengoed, campingtafeltje en ventilator: altijd handig voor wie op zichzelf gaat wonen, prijs de boswachter de troep aan. „Voor de buitenboel hebben we klinkers en sierbestrating. Houd je meer van een grindpaadje? Hebben we in twee kleurtjes. En uit de potgrond hoef je alleen even wat hennepresten te halen.” Zelfs aan het toilet –„met mooi beukenhouten printje op de bril”– is gedacht.
„Uit de potgrond hoef je alleen even wat hennepresten te halen” - Erik de Jonge, boswachter
Twee weken later plaatst De Jonge een nieuw filmpje. Alle spullen liggen nog in het gras, want instanties zijn er nog niet uit van wie de rommel is. „Wees er snel bij voordat de gemeente, Rijkswaterstaat of ProRail je voor is!”
Het begon allemaal vorig jaar, nadat De Jonge honderden kleerhangers aantrof in het bos. In een filmpje duidde hij die aan als een nieuwe rattensoort. Het leverde „gigantisch” veel reacties op. „Wekenlang begon iedereen die ik tegenkwam erover. Op de een of andere manier slaat dit aan. Precies wat ik wil: bewustwording van hoe absurd het is dat dit gebeurt. Veel mensen zijn stomverbaasd over de dumpingen.”
Milieustraat
Volgens de wet is de ontvanger van afval ook de eigenaar ervan. De kosten voor het opruimen komen in dit geval dus voor rekening van het Brabants Landschap. Wrang, vindt De Jonge. Alleen voor drugsafval bestaat er inmiddels een „redelijke regeling”, doordat de boswachter het probleem landelijk aankaartte.
Het afvalbeleid van gemeenten hangt samen met de dumping van huis-, tuin- en keukenafval, ziet De Jonge. Zo mogen inwoners van Reimerswaal gratis afval naar de stort brengen, en daardoor wordt er minder achtergelaten in het bos. Maak vuilstorten niet duur en ingewikkeld, bepleit de boswachter. „Soms is een aanhanger van meer dan 2,5 meter niet welkom in de milieustraat. Dat is natuurlijk idioot.”
