Nederlander levert twee van de drie blikjes weer in
De inzameling van plastic flessen en blikjes blijft achter bij de wettelijke doelstelling. In drie jaar tijd lieten Nederlanders 374 miljoen euro aan statiegeld liggen.
We produceren steeds meer afval in Nederland. Volgens het CBS gemiddeld per Nederlander in 2021 zo’n 521 kilo afval. In 2019 was dit nog 492 kilo per persoon. Rond de 60 procent van al dit afval is gescheiden ingeleverd.
De inzameling van plastic flessen en blikjes blijft achter bij de wettelijke doelstelling. In drie jaar tijd lieten Nederlanders 374 miljoen euro aan statiegeld liggen.
„Wat moeten we met al die spullen?” Een herkenbare verzuchting bij een verhuizing. Onlangs wees de Raad voor Leefomgeving en Infrastructuur (RLI) erop dat we in een wegwerpmaatschappij leven.
Er komen nieuwe regels zodat producten langer meegaan en gemakkelijker zijn te repareren, te upgraden en te recyclen. Vanwege deze ecodesignregels mogen onverkochte kleding en schoenen niet meer worden vernietigd.
Een flesje water is snel gekocht. Een bakje patat ook. Een jas bestellen via internet? Vijf muisklikken en het is geregeld. Razendsnelle bezorging aan huis van datzelfde kledingstuk vinden we meer dan normaal. Kosteloos terugsturen ook. De achterkant van deze consumptiedrang zou wel meer op de voorgrond mogen staan.
In de ene gemeente is de burger druk in de weer met het scheiden van plasticafval. Extra restafval kost daar geld. Een kilometer verderop is nascheiding het toverwoord. Waarom deze verschillen? En waar gaat het naartoe met ons afval?
Elke week loop ik naar het einde van onze straat en daar hang ik een of twee gele zakken met plastic afval op. Terwijl ik dan weer terugloop, vraag ik me altijd twee dingen af. Waarom hangen er eigenlijk niet meer van die zakken? En zouden het er eigenlijk niet veel minder moeten zijn?
De deelnemers aan het RD-onderzoek over duurzaamheid scheiden op grote schaal hun afval. Bij bewustwording rond plasticafval is nog wel een wereld te winnen, blijkt uit de resultaten van dit jaar.
Diverse natuurverenigingen zetten vanaf maandag vrijwilligers in om de ravage op te ruimen.
Plastic scheiden was jarenlang de norm. Steeds meer gemeenten kiezen er nu echter voor om een afvalinstallatie het werk te laten doen. Die sorteert vaak beter dan de burger zelf. Maar meer plastic is niet automatisch beter recyclebaar plastic.
Zestien dagen achter elkaar suppen. Over een afstand van 550 kilometer. Niet veel mensen zullen het Merijn Tinga (47) uit Leiden nadoen. Tinga, alias de Plastic Soup Surfer, peddelde op een surfplank van Maastricht naar Schiermonnikoog. Met een missie.