Kerst, diaken van de gereformeerde gemeente in Nederland te Gouda (Gerbrandyweg), sprak maandag in Leerdam. Dat deed hij tijdens de landelijke jongerendag van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (GGiN) in kerkgebouw Sealthiël. De bijeenkomst, georganiseerd door het Deputaatschap Opvoeding, Onderwijs en Catechese (DOOC), trok ongeveer 370 jongeren. Het thema was ”Schriftgezag in de knel?” Dat werd uitgediept door de plaatselijke predikant ds. A. van Voorden, door A.R. Bronkhorst (deputaat DOOC) en Kerst.

Niet schamen

Kerst, partner van EY Accountants, wees op de gevolgen van het loslaten van Gods Woord in het leven. Hij zei dat een leven naar Gods Woord bewaart voor ellende. „Waarom zouden wij ons schamen om voor onze mening uit te komen? De wereld heeft het niet beter voor elkaar dan wij.”

Hij noemde onderwerpen als rijkdom die angstig maakt, barmhartigheid die er niet is en werkende vrouwen vol stress. In de tijd van de ophef over de Nashvilleverklaring over huwelijk en seksualiteit was hij „assertief” richting collega’s, wat volgens hem een positieve uitwerking had voor hem en gelijkgestemden in het bedrijf. Zijn gezin met acht kinderen was regelmatig aanleiding voor een gesprek over geestelijke dingen.

Kerst vindt het belangrijk om positief te zijn. Hij benadrukte het belang van een goede band met collega’s, het betrachten van openheid en het informeren naar het welzijn van anderen. Ook erkende hij dat hij soms een verkeerde inschatting maakte en dat hij weleens zijn excuses moest aanbieden.

„Er is maar één volk gelukkig en dat is het volk van God” - W.H. Kerst, diaken GGiN

Samenvattend stelde Kerst: „Kom uit voor je principes. Wees niet geïmponeerd door de wereld. Er is maar één volk gelukkig en dat is het volk van God.”

Kanarie

Bronkhorst sprak over de waarde van de Drie Formulieren van Enigheid: de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels. Hij stelde dat ze fungeren als de kanarie in de kolenmijn. „Als de meegenomen kanarie doodging, betekende het dat er kwalijke dampen vrijkwamen en dan moesten de mijnwerkers weg uit de kolenmijn.”

De belijdenisgeschriften zijn volgens Bronkhorst „de schildwachten om de schat van Gods Woord te behouden. Ze zorgen ervoor dat we wat in handen hebben bij aanvallen op Gods Woord.”

Van de Dordtse Leerregels zei hij dat men ze moet leren kennen zoals ze bedoeld zijn, „anders wordt het klatergoud. Wees alert als er discussies over ontstaan. Ieder hoofdstuk begint met de doodstaat van de mens en spreekt van Gods verkiezend werk. Het gaat erom dat de zaligheid alleen in Christus is en dat deze gewerkt wordt door Gods Geest.”

Koerduiven

Ds. Van Voorden zei dat moderne mensen de Schrift soms gebruiken naar wat hun past. Hij vergeleek dat met koerduiven die „altijd het lekkerste zaad uit het voer pikken” en de rest laten liggen. „Dat gebeurt ook als we onze eigen mening over de Schrift leggen. De verderfelijke Schriftkritiek heeft veel verwoest.”

De juiste houding is om „te buigen onder het gezag van Gods Woord”. Ds. Van Voorden verwees daarbij naar de reformator Maarten Luther, die op de Rijksdag van Worms voor keizer Karel V stond en niet wilde herroepen als hem niet vanuit Gods Woord werd aangetoond dat hij verkeerd zat. „De waarheid moet gehandhaafd worden.”

De predikant zei de jongeren moed te willen geven. „De Heere betoont nog van ons af te weten. Hij houdt Zijn kerk Zelf in stand.”