De eerste naoorlogse kerk van Veenendaal bestaat 75 jaar
In Veenendaal werd in 1949 de hervormde Vredeskerk in gebruik genomen, als eerste naoorlogse kerk. Het gebouw bevindt zich aan een van de oudste straten van de plaats: de Kerkewijk.
Eind april was het 75 jaar geleden dat de Vredeskerk voor het eerst de deuren opende. Voor de oorlog waren er al plannen om ten zuiden van de spoorlijn een nieuwe hervormde kerk te bouwen. Voorzitter van de kerkenraad Jan Teeuw: „Een oude hervormde gedachte: in iedere wijk moet de kerk present zijn.” De Vredeskerk werd het derde hervormde kerkgebouw in Veenendaal, na de Oude Kerk en de Julianakerk.
Door de oorlog lagen de bouwplannen geruime tijd stil, daarna duurde het door gebrek aan bouwmaterialen nog wel even voordat er aan de bouw werd begonnen. Bij de ingebruikname van de kerk in 1949 preekte ds. A. Vroegindeweij uit Haggaï 2:10. „Dit is de heerlijkheid van onze drie kerken”, zo besloot hij zijn prediking, „dat daarin verkondigd wordt de Christus der Schriften en dat daardoor in het midden van onze kerk het kruis van Christus geplaatst wordt.” Tijdens de jubileumdienst eind april refereerde de laatste predikant, ds. J.B. ten Hove, onder meer aan deze woorden.
Kloostergang
Het bedehuis, getekend door architect Hoogevest, heeft een wat merkwaardige bouw, stelt scriba Jaap Molenaar. „Het kerkgebouw is wat gedrongen, alsof het tegen de aarde wordt gedrukt.”
Binnen vallen de romaanse bogen en de korte kloostergangen op. Boven de preekstoel prijkt het Van Vulpenorgel, dat sinds 2020 dienstdoet in de Vredeskerk. Verder is er in het kerkgebouw niet veel veranderd. Teeuw: „Het is een eenvoudig gebouw. Het enige wat opvalt, is het grote raam.” Het glas-in-loodraam boven de ingang verbeeldt de vrede. De aardse vrede wordt uitgebeeld in vredesklokken en de Nederlandse leeuw. Onderaan het raam staan de Bijbelse woorden ”Mijn vrede geef Ik u”.
Muurschildering
In het gebouw worden iedere zondag twee diensten gehouden. Koster Henk Pitlo: „Ook in de tweede dienst zit het goed vol.” Bijzonder, stellen de broeders. Want in 2004, een dieptepunt in de geschiedenis van de gemeente, zaten er maar weinig mensen meer in de Vredeskerk. In 2015 werden de wijken Hoeksteen en Vredeskerk samengevoegd. In de consistorie hangen daarom geen foto’s van de voorgangers, maar een muurschildering van een boom met twee in elkaar gegroeide stammen waarin de predikanten van de beide gemeenten zijn weergegeven in de takken. Binnenkort kan er een naam bij: ds. L. de Wit nam recent het op hem uitgebrachte beroep aan.
Sinds de samenvoeging groeit de gemeente. Pitlo: „Er zijn veel gezinnen en jongeren in onze gemeente.” Molenaar: „De bereidheid om leiding te geven aan het jeugdwerk is hier gelukkig groot. Het vinden van vrijwilligers is essentieel voor een gemeente.”
„De boodschap van zonde en genade klinkt hier 75 jaar” - Jan Teeuw, voorzitter hervormde Vredeskerk Veenendaal
Het stemt tot dankbaarheid, stelt voorzitter Teeuw: „Door alles heen klinkt de trouw van de Heere en Zijn zorg voor onze wijkgemeente. De boodschap van zonde en genade klinkt hier 75 jaar. Het Woord doet kracht in de gemeente, mensen worden aangeraakt door het werk van de Geest. Het gaat er uiteindelijk altijd om dat Hij verheerlijkt wordt.”
Evangelisatie
De Vredeskerkgemeente werkt met de christelijke gereformeerde Pniëlkerk samen in een missionair en diaconaal project: De Poster. In de wijk Schrijverspark, waar veel mensen met een niet-Nederlandse achtergrond wonen, staat een eigen gebouw. Teeuw: „Sinds 2017 is het een officiële pioniersplek. Hier werken twee kerken samen om Gods Woord te laten horen. Op zondag zijn er twee samenkomsten. Doordeweeks zijn er veel activiteiten. Denk aan fietsles, taalles, vrouwenochtend en mannenavond.”