Straks leven we in een wereld waarin echt en nep niet meer te onderscheiden zijn
Op een zwoele avond in de tuin –tijdens een van de dagen dat het al wél lente was– zit ik een boek te lezen. Op de achtergrond klinkt het geluid van spelende kinderen, een kletsende buurvrouw en… een vogel. Het beestje blijkt in het topje van de kastanjeboom op het veldje even verderop te zitten.
Wat voor vogel is het? vraag ik me af. En, zoals zo vaak, vraag ik Google om raad. Al snel fluiten er verschillende diertjes door mijn speakers: een lijster, een mus, een leeuwerik en… een merel. Ik zet het geluid wat harder om het goed te kunnen horen. De heldere tonen snerpen door de lucht. Jaaa, die is het.
Blijkbaar ben ik niet de enige die naar die doordringende lokroep zit te luisteren. Want plotseling verstomt mijn zanger in de boom. Na enkele seconden schiet hij als een raket op mij en mijn telefoon af. Vlak boven mijn hoofd trekt hij –in verwarring– op. Had hij zojuist een vrouwtje gehoord? En is hij nu verdwaasd aan het zoeken waar ze zit?
Ik moet eraan denken als mijn man vertelt over een webinar ”Kunstmatige intelligentie in het onderwijs”, die hij volgde. Volgens de spreker is de digitale wereld inmiddels zo ver ontwikkeld dat je van geen enkele foto of video meer kunt zeggen of hij echt of nep is.
AI maakt nu nog wat foutjes –haren die uit andere haren groeien, huid zonder een enkele vlek of rimpel, te perfecte tanden en ogen– maar ook die missers zullen over een paar jaar verleden tijd zijn. En dan leven we dus in een wereld waarin echt en nep niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Best eng.
Even later is de merel terug in zijn boom. Dat hij zojuist een blauwtje liep met een YouTubefilmpje is hij blijkbaar weer vergeten. Ik word inmiddels wel nieuwsgierig naar wát het dier op mijn telefoon te zeggen had dat de vogel in mijn boom er zo’n duikvlucht voor wilde maken.
Opeens heb ik het. Die ontwikkeling van kunstmatige intelligentie houden we niet tegen. Maar zouden we AI in plaats van voor het creëren van een nepwereld niet beter kunnen inzetten om vertaalapps voor dierengeluiden te maken, zodat we kunnen verstaan wat merels tegen elkaar zeggen?
Of zou zoiets ook weer heel eng kunnen worden?
