Had ze een affaire? Was ze ontsnapt uit het paleis? Had schoonzus Meghan haar misschien ontvoerd? Of verborg ze een roodharige baby die ze kreeg met haar zwager, prins Harry? Had ze plastische chirurgie ondergaan of haar bruine lokken te kort afgeknipt, waardoor ze niet meer naar buiten durfde?

De wildste verhalen over Kate deden afgelopen weken de ronde. Toen vorige week duidelijk werd waarom Catherine zo lang buiten beeld was gebleven, kwam de geruchtenmolen geschokt tot stilstand. Dat Kate lijdt aan kanker had niemand aan zien komen. Roddelaars boden publiekelijk hun excuses aan.

Opvallend was de oproep van roddelbladen zelf om verontschuldigingen aan te bieden en berichten met valse speculaties te verwijderen. Zijn zij het niet die zich al jaren schuldig maken aan achterklap en de schending van privacy?

In deze kwestie hebben de tabloids vanaf het begin de lijn van Kensington Palace gevolgd, zegt correspondent en royaltydeskundige Lia van Bekhoven. „Maandenlang hebben ze gezwegen over Kate. Tot het niet meer anders kon.” Met dat laatste doelt ze op het hiaat dat ontstond doordat het paleis geen mededelingen deed. Een gat dat werd opgevuld met roddels en achterklap op sociale media en Amerikaanse tv-zenders. „Dat liep zo uit de hand dat de journalisten er wel op moesten reageren.”

Het feit dat prins William op het laatste moment vanwege „een persoonlijke kwestie” verstek liet gaan bij een herdenkingsdienst van zijn peetvader, oud-koning Constantijn van Griekenland, vormde de bekende druppel. „Toen kon de pers niet anders meer dan zich in het debat mengen. Je kunt niet doen alsof die roddels niet rondgaan.”

Slechteriken

Groot-Brittannië kent geen Rijksvoorlichtingsdienst, zoals Nederland. De communicatie van de koninklijke familie verloopt via eigen voorlichters – in het geval van William en Catherine via Kensington Palace. Zij bieden informatie aan de pers die de eigen leden in een positief daglicht stelt. Soms speelt zo’n pr-medewerker volgens Van Bekhoven familieleden tegen elkaar uit. De Britse pers volgt de laatste jaren vaak de lijn van Kensington Palace, ziet ze.

Gamechanger was volgens haar het vertrek van prins Harry en zijn vrouw Meghan naar de Verenigde Staten. „Zij worden afgeschilderd als slechteriken die het land, de Windsors en de monarchie in de steek hebben gelaten. Terwijl William wordt neergezet als de trouwe troonopvolger, die geen keuze heeft om na Charles koning te worden.” Waarom dat zo gebeurt? „Stel dat beide broers het goed kunnen vinden met elkaar, dan heb je geen verhaal. Het wordt spannender als je de een tegen de ander afzet.”

Dat media de kant van William kiezen heeft te maken met het feit dat hij geneigd is om met de pers samen te werken, legt Van Bekhoven uit. William kiest niet voor juridische processen, zoals Harry, die grote Britse media voor de rechter daagt. Zo lopen momenteel juridische zaken tegen kranten van mediamagnaat Rupert Murdoch, omdat ze telefoongesprekken hebben afgeluisterd. „Harry leeft op voet van oorlog met de pers. Dat geeft hem een slechte naam. Ook al doet hij niks en zit hij 1000 kilometer verderop, toch haalt hij geregeld de voorpagina’s met de meest idiote verhalen.”

Zoals deze woensdag ook weer, met een bericht over de opgepakte rapper Diddy, die wordt verdacht van seksueel wangedrag. „De rapper heeft ooit Harry én William ontmoet, maar op de voorpagina’s prijkt nu een foto waarop alleen Harry met de omstreden man te zien is. Zo wordt hij verdacht gemaakt, alsof hij bevriend zou zijn met hem.”

Dat Harry op voet van oorlog leeft met de pers geeft hem een slechte naam

Zelfreflectie

Van zelfreflectie op de eigen houding is bij de pers momenteel geen sprake, stelt Van Bekhoven. „Die kan nu zeggen: Kijk hoe goed we het gedaan hebben rond Kate. Daarom geven ze ook zo af op degenen die geroddeld hebben.”

De correspondent verwacht dat de media Kate en haar gezin „tot op zekere hoogte” de rust en privacy gunnen waar de prinses om heeft gevraagd. Wel zal Kensington Palace af en toe een bericht de wereld in moeten sturen om te voorkomen dat complotdenkers het gat van informatie opvullen met speculaties. „Ze hebben te lang gewacht met de mededeling over wat er met Catherine aan de hand was. En dan kwam ook nog eens die foto, waarmee gesjoemeld bleek te zijn.” Kensington Palace zou wat Van Bekhoven betreft een voorbeeld kunnen nemen aan Buckingham Palace, die geregeld foto’s van de zieke koning Charles de wereld in stuurt. „Publieke figuren zijn nu eenmaal een zekere verantwoording schuldig.”