Het onderwerp van het profielwerkstuk (pws) was een idee van Emmelie, woonachtig te Wadenoijen. Ze heeft veel geschiedenisboeken gelezen en toen ze het boek ”De tweeling van Auschwitz” las stuitte ze op de sadistische wetenschapper Josef Mengele. Emmelie ontdekte de wrede experimenten die de Duitser deed met tweelingen. Na kortstondig overleg besloot het groepje te onderzoeken welke wetenschappelijke ontdekkingen de tweelingexperimenten opleverden.

Voor dit onderzoek belandden de scholieren van het Van Lodenstein College in Kesteren in het Poolse concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz. Emmelie: „We mochten tijdens de pws-week samen met een docent en een ander pws-groepje Auschwitz bezoeken. Daar waren we natuurlijk erg blij mee.” Het drietal maakte graag gebruik van deze kans door alle plekken te bekijken waar Mengele experimenteerde.

Gaskamers

Veel plaatsen waar hij zijn werk deed, zijn verwoest. Auschwitz-Birkenau, het gedeelte waar de Joden werden vergast, was de plek waar Mengele het meest experimenteerde, vertelt Julia uit Opheusden. Toen het groepje zijn behandelkamer bezocht, bleek die tot de vloer toe verwoest. Nog wel zichtbaar zijn de schoorstenen van de gaskamers, de bunkers en een grote hoop haar die de nazi’s van hun gevangenen schoren. „Toen ik op die plek stond waar zich zo veel gruwelijks heeft afgespeeld, werd ik helemaal stil”, zegt Julia. Emmelie voegt daaraan toe: „Onze docent had een fotoboek meegenomen en daarin zagen we precies hoe het hele kamp er vroeger uitzag. Ik moest er niet denken dat zo veel mensen dit hebben meegemaakt. Ik moest mijn gevoel uitschakelen.”

De resultaten die de experimenten van Mengele opleverden, bleken moeilijk vindbaar, maar het drietal weet dankzij de ooggetuigenverslagen die zij lazen nu wel wát hij onderzocht en hoe. „Hij wilde het perfecte ras creëren”, zegt Woutera, woonachtig te Kesteren. Dit was volgens Mengele onder andere te bereiken door te experimenteren met tweelingen. Bij deze proeven nam hij vaak bloed af bij een slachtoffer om het vervolgens bij diens tweelingbroer of -zus in te brengen. En hij probeerde door injecties bruine ogen te veranderen in de door de nazi’s felbegeerde blauwe ogen.

Siamese tweeling

Daarnaast deed de kamparts vergeefse pogingen om bij tweelingen de ruggen, polsen en aderen aan elkaar te verbinden. Emmelie: „Hij wilde ook heel graag een Siamese tweeling tot zijn beschikking hebben. Maar tot zijn grote spijt kwam die nooit het perron op lopen.”

Het doel van het drietal was om tijdens het onderzoek ook een folder te maken. Ze willen daarmee de verhalen van Mengeles tweelingen en de resultaten van hun onderzoek meer bekendheid geven. Julia vertelt trots dat stichting Auschwitz deze folder in het Engels en in het Nederlands gaat publiceren.

De drie meiden kijken terug op een fijne samenwerking. „We zijn blij dat het profielwerkstuk met een 7,7 is beoordeeld”, zegt Woutera. „We hopen dat de gruwelijkheid van Mengeles experimenten nooit vergeten wordt, omdat dit nooit meer mag gebeuren.”

Dit is het derde deel in een serie interviews over profielwerkstukken.