Gejuich ging op toen Henry van Twillert en Corina Baaij hun relatie bekendmaakten. De kinderen van de Willem Teellinckschool in Achterberg maakten geen geheim van hun vreugde over de liefde.

Op die onderwijsinstelling werkten Henry en Corina toen ze verkering kregen. Zij begon in 1997, hij in 1999. „Ik kwam vanuit Zeeland”, vertelt Corina. „In het zuiden was niet zoveel werk.”

Haar eerste gedachte bij Henry: wat een verlegen type. „Dat vond ik interessant”, legt Corina uit. „Ik wilde erachter komen wie hij is.” Daarbij hielpen de gesprekken die de onderwijzers ’s ochtends voerden. Beiden waren doorgaans rond 7.00 uur op school, terwijl de meeste collega’s later kwamen. „Dan dronken we samen een kop thee. Henry is dat gaan drinken als blijk van toenadering naar mij, want hij hield er helemaal niet van.”

Tijdens de gesprekken kwamen Henry en Corina erachter dat ze elkaar jarenlang niet hebben zien staan. „We woonden twee jaar lang allebei in de flat voor studenten van de Driestar hogeschool”, zegt Henry. „Toen ik op de Driestar begon, zat Corina in de derde. Zij woonde op de vierde etage, ik op de eerste. Maar blijkbaar hebben we in die periode nooit oog voor elkaar gehad. We herkenden elkaar niet van die periode.”

Langzaam bloeide de liefde op. De twee zoeken ook contact buiten het werk. „Toen ik voor het eerst bij Henry ging eten, dacht ik dat hij gekookt had”, zegt Corina. „Maar later bleek dat hij een kant-en-klaarmaaltijd op tafel had gezet.”

Vlak voor de voorjaarsvakantie van 2000 kregen Henry en Corina verkering. „Verschillende collega’s zagen het aankomen. Ook de kinderen hadden waarschijnlijk wel iets in de gaten. Voordat we een relatie kregen, gebruikten we ze regelmatig als boodschapper. We stuurden dan briefjes naar elkaar die we door hen lieten bezorgen”, lacht Corina.

In juli 2000, na vijf maanden verkering, kochten Henry en Corina een huis in Oud-Vossemeer, waar Corina vandaan komt. Bijna ieder weekend reisde het stel op en neer om te klussen.

Een hele afstand, maar dat vond Corina niet erg. „Als Henry een keer bij mij was, in Achterberg, wist bijna iedereen daarvan, want het was een klein dorp. Ik vond het heerlijk in het weekend onder die toeziende ogen vandaan te zijn.”

Op de huwelijksdag, 13 juli 2001, reed een volle bus met twee klassen vanuit Achterberg naar de kerk waar de huwelijksbevestiging plaatsvond, in Tholen. Henry en Corina reden na de dienst in de bus met ‘hun’ kinderen naar de feestlocatie. „We trouwden een week voor de zomervakantie”, zegt Corina. „Voor ons duurde de vakantie dat jaar maar drie weken, want in Achterberg begon de vakantie laat en in Zeeland vroeg.”

Voor Henry, die voor zijn werk in Veenendaal woonde en oorspronkelijk uit Bunschoten kwam, was verhuizen naar Zeeland een hele overgang. „Tegelijk was ik er ook blij mee. Ik ben opgegroeid op een boerderij. Daar was veel ruimte om het huis. In Veenendaal had ik een kamertje van drie bij vier meter. Daarom was ik vast van plan bij de aankoop van een ‘echt’ huis te letten op de grootte van de tuin. In Oud-Vossemeer zat dat wel goed. Daarom vond ik het niet erg om te verhuizen. En de mensen leerde ik vanzelf kennen. Het scheelt dat Corina er vandaan komt.”

Inmiddels zijn de Van Twillerts bijna 23 jaar getrouwd. „We staan nu samen voor dezelfde groep op de Groen van Prinstererschool in Scherpenisse”, vertelt Corina. „Leuk dat we allebei in het onderwijs zijn begonnen en er nog altijd werken.”

Dit is het derde deel in een serie interviews over liefde op het werk.