Ondanks hun hoge leeftijd reist het echtpaar Diepeveen nog bijna wekelijks af naar het westen van het land om familie en vrienden te bezoeken. Ook zijn ze diverse keren per week te vinden bij mensen in hun eigen dorp of bij een van hun vele kennissen die tussen Enter en Rotterdam wonen. „Het is heel bijzonder dat mijn ouders dit nog kunnen doen”, zegt Zwolsman. „In 1997 hebben we namelijk afscheid moeten nemen van mijn vader omdat de artsen dachten dat zijn hart ermee zou ophouden. Dat was gelukkig niet wat God wilde.”

Diepeveen is al 58 jaar ambtsdrager in de gereformeerde gemeente in Enter. Als ouderling leidt hij begrafenissen. Ook is hij altijd bereikbaar voor pastorale vragen. „Mensen komen bij hem thuis of bellen hem”, zegt zijn dochter. „De deur staat voor iedereen open. Het is bijzonder om te zien dat er ook jongeren langskomen.”

„Mijn ouders hebben altijd klaargestaan voor anderen”, vertelt Zwolsman. „Ik weet niet anders. Ze hebben zelfs 24 jaar voor mijn oom gezorgd, die het syndroom van Down had. Hij woonde bij hen in huis tot hij overleed. Ze hielden van hem als van hun eigen kind. Zo veel liefde had echt niemand anders hem kunnen geven.”

Diepeveen en zijn vrouw cijferen zichzelf weg, zegt hun dochter. „Jezus’ liefde drijft hen.”