„Waar Hij zendt, moet u gaan. Geen bezwaren, vertrouw en geloof.” Op de Evangelisatiedag van de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) in Lunteren klinkt zaterdag dit lied uit honderden monden. Die aanmoediging is nodig in het evangelisatiewerk, zo blijkt uit de lezingen.
In zijn openingswoord benoemt ds. T.A. Bakker uit Hardinxveld-Giessendam het bezwaar van angst bij het evangelisatiewerk. „Bent u ook bang voor een grauw of een snauw, of voor iemand die alleen maar zegt: „Wat mooi dat jij dat zo ziet”? Paulus kende die angst ook, lezen we in Handelingen 18. Zelfs wanneer er in Korinthe velen tot geloof komen, kampt hij ermee. Maar voordat Paulus omvalt, vangt God hem op. Hij belooft Paulus Zijn bescherming, Zijn zegen. In 2024 mogen we onze hoop stellen op diezelfde trouw van God.”
Prof. dr. W. van Vlastuin, rector van het Hersteld Hervormd Seminarium in Amsterdam, gaat in de hoofdlezing in op het zuchten van de Geest. „De Geest heeft wel dertig activiteiten: Hij overtuigt van zonde, Hij vernieuwt mensen. Maar vandaag hebben we het specifiek over het zuchten van de Geest, omdat de wereld ook zucht. We voelen breed dat we in een crisis leven: corona legde de wereld lam, er woedt een oorlog in Oekraïne en Israël, het klimaat verandert.”
Fluitende vogel
Wanneer er in Romeinen 8 staat dat de schepping zucht, wordt de schepping als een persoon voorgesteld, aldus dr. Van Vlastuin. „Bij de schepping zweefde de Geest van God over de wateren. De bergen klappen, de stromen zingen vrolijk. In de schepping was harmonie. En nog steeds is Gods goedheid verspreid op al Zijn werken. Toch is er zelfs in het fluiten van vogels iets van agressie, van gebrokenheid. Een fluitende vogel verdedigt zijn territorium. En Calvijn zegt heel beeldend dat zelfs de zandkorrels aan het strand zuchten onder de ijdelheid en sterfelijkheid van dit leven. Is dit gevoel geen ”common ground”, geen gemeenschappelijke deler waarover we kunnen spreken met de mensen om ons heen?”
In mensen in wie de Geest van Christus woont, leeft hoop, aldus dr. Van Vlastuin. „Wij als christenen zijn extra gevoelig voor het leed van de wereld. We zijn vrij en daarom weten we hoe erg het is om gebonden te zijn. We hebben het leven in Christus en daarom doet het pijn om te zien hoe deze wereld onderworpen is aan sterfelijkheid en dood. Maar door de Geest van Christus roemen we in de verdrukking.”
Dr. Van Vlastuin noemt het zuchten van de schepping voor christenen dus niet alleen pijnlijk, maar ook hoopvol. „Paulus typeert het als barensnood. Als de weeën elkaar sneller opvolgen, is het leven dat onverderfelijkheid aandoet dichtbij. Zo krijgt het lijden van de tegenwoordige tijd betekenis. Het is gericht op dit einde, dit doel, dat de aarde vernieuwd wordt. Luther zegt over dat moment: „Heel de schepping krijgt haar zondagse kleren aan.” De aarde wordt ”verhemeld”.”
Twee over tien
In de workshop in de kerkzaal vertellen Mark en Petra Verhelst-Luiten over hun missionaire leven in Rotterdam-West. Het zuchten waar dr. Van Vlastuin eerder op de dag over vertelde, is herkenbaar voor het echtpaar. „De gebrokenheid in onze buurt is enorm. Bij zowel rijk als arm zien we veel eenzaamheid. Maar 30 procent van de kinderen in de wijk woont in één huis met beide ouders.”
Petra Verhelst benadrukt het belang van gebed bij evangelisatie, zowel persoonlijk als in gemeenschap met anderen. „In Engeland was een evangelist, Gipsy Smith. Die bezocht predikanten om met hen te spreken over evangelisatie en opwekking. Maar hij kreeg lauwe reacties. Daarom begon hij heel klein. Hij trok een cirkel op de grond en bad: „Laat de opwekking hier beginnen.” En er kwam een opwekking.”
In Hart voor West, het missionaire project waarbij de familie Verhelst betrokken is, wordt veel samen gebeden. „We hebben een tijd gehad dat we erg weinig vrijwilligers hadden voor de activiteiten in de wijk. Toen zijn we elke dag om twee minuten over tien gaan bidden. Waarom juist om die tijd? In Lukas 10:2 staat: „Bid de Heere van de oogst, dat Hij arbeiders uitstoot in Zijn wijngaard.” En ook daarin heeft de Heere gebeden verhoord.”
Omdat veel mensen het vertrouwen in de kerk hebben verloren, is het juist belangrijk om als medemens betrouwbaar te zijn voor hen, vindt Mark Verhelst. „Bouw aan relaties, zodat er openingen komen om Gods Woord te delen. Deel je leven met de mensen om je heen, zodat er een wederkerigheid ontstaat. Juist zo ontstaat er de mogelijkheid om Gods Woord te delen en mensenlevens te zien veranderen.”
