Het is dan ook lang geleden dat de verfkwast ter hand werd genomen. De laatste schilderbeurt op hoog niveau was in 1985. Toen stond het interieur van de kerk vijf maanden vol steigerpalen als ondersteuning voor een werkvloer onder het plafond. Nu, bijna veertig jaar later, anno 2024, werken de vaklieden met een mobiele hoogwerker. Eigenlijk was een nieuwe verfbeurt niet eens direct voorzien, ware het niet dat de orgelkas van het Van Oeckelenorgel geschilderd wordt. Dat is sinds de grote restauratie en vergroting in 1967 van het uit 1827 stammende kerkorgel niet meer gedaan. Het opknappen van de orgelkas is de afrondende klus van een meerjarenproject waarbij het instrument gefaseerd flink onder handen is genomen en gerenoveerd. Zo is onder andere de speelmechaniek van het instrument vernieuwd. Aangezien voor de orgelklus een hoogwerker en het stofdicht afdekken van het interieur nodig waren besloten de kerkrentmeesters werk te combineren en het interieur eveneens een verfbeurt te geven. Bovendien zijn her en der reparaties aan het stucwerk nodig, zoals boven de gebrandschilderde ramen.

Het schilderwerk aan de orgelkas gaat beginnen, aan het plafond is men begin januari al begonnen. De werklieden gaan vak voor vak de hele kerk rond. Dat betekent nogal wat, kerkbanken moeten van hun plek, kroonluchters, preekstoel, rouwborden en de deftige herenbank zijn aan het oog onttrokken en met plastic zorgvuldig afgedekt. Ook de orgelkas onder de toreningang is volledig afgedekt. De werkzaamheden duren tot het voorjaar. Naast het plafond, de muren en het orgel worden ook houten onderdelen zoals de galerijen en lambriseringen geverfd. „We zijn nog wel even bezig”, licht een van de schilders toe, „nu zie je pas het kleurverschil, want ja, een witte stuclaag wordt nu eenmaal in de loop der jaren doffer. Het werkt fijn met de hoogwerker, al houden de vele balken in het plafond behoorlijk op. Die krijgen weer hun groene kleur, het plafond wordt strak wit. We gebruiken daar een minerale verfsoort voor, want het moet blijven ademen. Het wordt altijd een beetje vochtig tegen een plafond en het is uiteraard de bedoeling dat het vele jaren mee kan.”

Intussen zoeven twee collega’s met de hoogwerker naar de dwarsbalk voor de orgelkas. Beetje bij beetje krijgt die z’n nieuwe frisse groene verflaag. En aangezien ze er toch zijn draaien ze meteen een paar nieuwe lampen in de armaturen hoog op de balken. Staat de herboren orgelkas straks weer mooi in de schijnwerpers.

Voor de koster brengt het uiteraard heel wat extra werk met zich mee. Vrijdagmiddag worden de kerkbanken voor zover mogelijk weer teruggeplaatst voor de zondagse kerkdiensten en wordt er flink gepoetst. Gelukkig hebben zich veel vrijwilligers aangemeld die elke week komen helpen. En ook de kerkgangers zijn best genegen na de avonddienst op zondag de stoffen zittingen van de kerkbanken even ondersteboven te draaien.

Vanwege de werkzaamheden is de openstelling van de kerk op de woensdagmiddag even opgeschort. Niettemin zijn veel mensen benieuwd naar de voortgang. Over gebrek aan belangstelling hebben de noeste werkers dan ook niet te klagen. „Dagelijks komen er mensen even kijken”, zegt koster Hans van de Wetering. De schilders kunnen al het bekijks wel waarderen. „Al waarschuwen we altijd even of mensen per ongeluk geen verf onder hun schoenen hebben. We zouden niet graag willen dat de oude grafzerken op de vloer besmeurd worden.”