„Hoe komt het dat Bart Wallet moeilijk nee kan verkopen? Hij aarzelt even. Dan: „Het is een pastoriedingetje. Van huis uit heb ik het voorbeeld meegekregen: je bent er voor de mensen. Mijn ouders stonden 24/7 aan voor de gemeente en andere hulpbehoevenden, zoals daklozen of vrouwen die uit de prostitutie wilden stappen. Ik moest ook weleens mijn bed afstaan aan iemand die onderdak nodig had. Ik heb moeten afleren om voor andere mensen te denken. Steeds dacht ik: hoe komt het over wat ik doe?

Dat is ook een pastoriedingetje dat erin is gesleten… Mijn ouders wilden kritiek uit de gemeente voor zijn en zeiden dan: „Doe het nu maar niet, dat kan verkeerd overkomen.” Dat is zelfcensuur die je dus remt omdat je voortdurend via andermans ogen naar jezelf kijkt. Ik heb geleerd dat de keuzes die ik maak goed zijn, ongeacht wat de rest van de wereld daarvan vindt. Als historicus ben ik getraind om alle posities te begrijpen. Waarom doen mensen wat ze doen? Zo kijk ik ook naar mijn ouders en de dynamiek in de pastorie. Ik heb geen behoefte aan confrontaties – al is ook dát typisch voor het pastorieleven. Omwille van de vrede in de gemeente slikten wij vaak onze eigen mening in.””

Een gedeelte uit een interview met prof. dr. Bart Wallet in De Nieuwe Koers. De Waarheidsvriend (orgaan van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland) nam dit interview over. De hoogleraar Joodse studies in Amsterdam is een zoon van de christelijke gereformeerde emeritus predikant ds. A.K. Wallet.