De Nederlandse rechters hoeven straks de verdenking van het ernstige misdrijf terrorisme nog maar oppervlakkig te toetsen voordat ze voorlopige hechtenis kunnen opleggen en politie en justitie mogen machtigen ingrijpende opsporingsmethoden toe te passen. Ook mogen ze met kwalitatief minder bewijsmateriaal genoegen nemen, concludeert de raadsheer.

„Gelukkig houden rechters zich nog altijd aan het adagium: liever honderd schuldigen vrijgesproken dan één onschuldige veroordeeld en dat moet zo blijven”, benadrukt Corstens. Toch ziet hij de bui al hangen. De Nederlandse rechters moeten nu niet meer door de Nederlandse wetgeving, maar nog wel door de internationaal geldende regels voor de rechten van de mens zware eisen aan het opleggen van voorlopige hechtenis blijven stellen.

Daarom zal het toch blijven voorkomen dat die vermoedelijke terroristen worden vrijgelaten of worden vrijgesproken, verwacht de raadsheer van de Hoge Raad. Dat zal volgens hem weer tot gevolg hebben dat de „spraakmakende politici” straks weer „hun toorn zullen laten neerdalen” op de rechters.

„Niet alleen wordt door het pakket maatregelen het risico groter dat onschuldige burgers voorwerp van dwangmiddelen worden”, zo verwacht Corstens. „Ook wordt de verhouding tussen parlement en de rechter weer op scherp gezet.”

De raadsheer wijst in zijn publicatie in het Nederlands Juristenblad ook nog op twee, zoals hij ze noemt, „ervaringsregels.” „De overheid en dus ook de politie heeft de neiging de grenzen van bevoegdheden op te rekken. Nu zijn die bevoegdheden de laatste tien jaar enorm uitgebreid. Toch worden de grenzen ervan, zo kan een nauwkeurig beschouwer vaststellen, wel degelijk weer verkend. Is het dan niet verstandig met dit gegeven rekening te houden in plaats van het opnieuw verleggen van de grenzen in de zekere wetenschap dat ook die grenzen opnieuw zullen worden opgezocht.”