Het hoge woord is eruit. Je kind heeft het verteld. Misschien had je al vermoedens, misschien ook helemaal niet. Maar de boodschap dat je kind homo of lesbienne is doet hoe dan ook veel met ouders.

Je bent dankbaar dat je in vertrouwen genomen bent. Tegelijkertijd rijzen er veel vragen: Hoe lang heeft mijn kind hiermee rondgelopen? Is hij of zij erg eenzaam geweest? Had ik dat kunnen voorkomen? Waarom heb ik niets gezien, of waarom heb ik niets gedaan met wat ik zag? Ben ik geen goede ouder geweest? Had ik meer dit of meer dat…?

Bij ouders die geloven dat de Bijbel geen ruimte laat voor seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht komen daarnaast nog andere vragen op: Wat zegt de Bijbel nu eigenlijk precies over homoseksualiteit? Is dat wel echt zo duidelijk als ik altijd gedacht en geleerd heb? Is er misschien ook een andere uitleg mogelijk, waardoor een relatie met iemand van hetzelfde geslacht wel zou mogen? Kunnen homo’s met een seksuele relatie wel in de hemel komen? Zetten zij zichzelf niet buiten het koninkrijk? En doe ik daaraan mee als ik mijn kind én zijn partner in mijn huis uitnodig?

Wat moet ik zeggen? Moet ik waarschuwen? En hoe vaak dan? Stoot ik mijn zoon daarmee niet juist van mij en van het geloof af? Wat denken mijn medegemeenteleden als mijn zoon zijn vriend meeneemt naar de kerk? Wat doe ik met de bruiloft als die er komt?

Niet zelden zijn ouders eenzaam in deze vragen. De omgeving kan reageren met onbegrip. Of met stilte en aarzelend ongemak. Met je kind kun je niet over je bezwaarde hart praten. Het heeft zijn of haar eigen proces, en is in die zin soms al stukken verder in erkenning en acceptatie dan zijn ouders.

De meeste ouders voelen ook wel aan dat ze hun eigen verwarring en vragen niet bij hun kind moeten neerleggen. Ze moeten zelf een weg zien te vinden tussen ontspannen en liefdevol reageren op hun kind en dealen met hun eigen verwarde hart dat een evenwicht probeert te vinden. Die weg is er vooral in het dagelijks gebed voor je kind. Maar ook lotgenoten, soms al veel langer onderweg en met een schat aan ervaring, kunnen veel steun bieden.

Vanuit de Gereformeerde Gemeenten wil stichting OFRA (Ouders en Familie Rondom Andersgeaarden) in die behoefte voorzien. Ook werkgroep Struggel (onderdeel van Bijbels Beraad M/V) biedt coaching aan ouders. Stichting Hart van Homo’s heeft onlangs een avond voor ouders georganiseerd, waarbij Herman van Wijngaarden onder andere do’s en don’ts besprak en ik als ”moeder van” een persoonlijk getint verhaal deelde. Alleen al het herkenbaar verwoorden van bepaalde emoties blijkt helpend te zijn. Hoe kan ik als ouder trouw blijven aan wat ik geloof dat de Bijbelse waarheid over huwelijk, seksualiteit en genderidentiteit is, en tegelijkertijd mijn kind blijven liefhebben zoals Jezus dat gedaan zou hebben?

In Amerika heeft Preston Sprinkle (bewust single levende homo en auteur van boeken over homoseksualiteit) in samenwerking met het Center for faith, sexuality and gender een 11-delige serie ontwikkeld voor ouders van lbhtiq-kinderen, „om hen te helpen zowel de genade als de waarheid van Jezus te belichamen voor hun kinderen”. De serie is toegankelijk na betaling. Maar in een (gratis) YouTubevideo is te zien hoe Sprinkle Mark interviewt, een vader van een lesbische dochter. Mark vertelt openhartig dat hij niet meer wist hoe hij met deze dochter moest omgaan, of hoe hij van haar kon blijven houden. Op een dieptepunt in zijn leven gebeurde wat Mark voor onmogelijk hield. Van God Zelf ontving hij liefde om haar lief te hebben. Zijn dochter heeft altijd geweten dat haar vader het niet eens was met haar levenspad. En ze zag de liefde van Christus in hem.