Volgens de jury is Lampe „een van de meest eigenzinnige” dichters van nu. Ze stelt „prangende vragen over klimaat, lichamelijkheid en digitalisering”. Lampe dicht volgens het gezelschap „met een diabolische intensiteit over het moderne leven, in zinnelijke en ontembare taal die vraagt om herlezing en herbeluistering”.

Het oeuvre van Astrid Lampe omvat dertien poëziebundels, waaronder Rib en Zusterstad 2.0. „Ik probeer lezers via heel gewone, alledaagse zaken te verleiden om echt die poëzie tot zich te nemen en ze zo mee te sleuren die poëtische ruimte in”, zegt de laureaat zelf.

„In gedichten geef ik geen eensluidend antwoord op alle moeilijke vragen van deze tijd. Het gaat ook niet om meningen, want juist ambiguïteit vind ik heel belangrijk. Als ik me ergens kwaad om maak en dat verwerk in een gedicht, dan merk ik dat vanzelf ook de andere kant van het verhaal aan bod komt. Een gedicht kan op meer manieren worden gelezen. Dat haalt de angel uit de polarisatie.”

Poëzie helpt volgens Lampe om „toch te blijven ademen en mentaal ruimte te vinden” om met grote crises om te gaan.

„Het is mooi dat het in deze tijd vanzelfsprekender is dat ook vrouwen op zo’n podium worden getild”, reageerde de laureaat op de toekenning van de onderscheiding.